* خطرات عدم کنترل والدین بر مناسبات خطرناک نوجوانان
ظهور شبکه‌های مجازی اجتماعی، فارغ از کلیه نقاط ضعف و قوتی که می‌تواند داشته باشد تاثیر مثبتی بر روابط میان والدین و نوجوانان نگذاشته است. بسیاری از نوجوانان سعی دارند بر اساس حس استقلال طلبی سنین اولیه نوجوانی کلیه ارتباطات خود را از والدین خود کتمان کرده و آنها را در درون شبکه‌های مجازی مدیریت کنند.
عدم دسترسی والدین به این اطلاعات سبب می‌شود تا بسیاری از روابط دوستانه نادرست و ارتباطات کاذب و نابود کننده روحی در قالب همین فضا شکل گیرد. در چنین شرایطی نوجوانانی که سن آنها بین 13 تا 15 سال قرار دارد و هنوز نیاز به راهنمایی و هدایت والدین خود دارند صفحه فیس‌بوک را حریم شخصی خود دانسته و آن را از پدر و مادر خود مخفی می کنند. در چنین شرایطی به طور طبیعی فاصله میان والدین و فرزندان بیشتر می‌شود.
"بریت اسکوگ" که تحقیقات دانشگاه علم و تکنولوژی نروژ را در خصوص عضویت نوجوانان در شبکه فیس‌بوک سازماندهی و اجرا کرده است در این خصوص می‌گوید: "نوجوانان سعی دارند فضایی منحصر به فرد برای خود در شبکه مجازی داشته باشند و اطلاعات خود را از دسترس والدینشان دور نگاه دارند. این اطلاعات می‌تواند شامل مکاتبات عاشقانه، مکالمات نوشتاری کوتاه، عکس ها و ... باشد."
در چنین شرایطی مسلم است که والدین به خوبی درک می‌کنند که از سوی فرزندان خود مورد اعتماد قرار ندارند و علی رغم اینکه صفحه شخصی فرزندانشان از سوی افراد مختلف و سایر اعضای فیس‌بوک مورد بازدید قرار می‌گیرد آنها حق این بازدید را ندارند. بدون شک درک این مسئله می‌تواند بر روی روابط واقعی میان والدین و فرزندان تاثیرگذار بوده و میان آنها فاصله ایجاد کند.
* فضایی مجازی برای جدایی نوجوانان از خانواده
نتایج تحقیقات صورت گرفته در نروژ به موارد فوق محدود نمی‌شود. اکثر کودکانی که زیر سن 13 سالگی قرار دارند پدر و مادر خود را اصلی ترین دوستان اینترنتی خود می‌دانند و آنها را به دیگر دوستان خود نیز معرفی می‌کنند. اما با بیدار شدن حس استقلال طلبی اولیه در نوجوانان، آنها در عصر فعلی شبکه‌های مجازی را نخستین محل برای اعلام جدایی از پدر و مادر خود می‌دانند.
در چنین شرایطی مسلم است که نوجوانان خود را از مشورت و راهنمایی والدین خود بی نصیب گذاشته و حتی به آنها به عنوان موانعی بر سر ادامه دوستی های نامحدود و بعضا غیر منطقی خود می‌نگرند.
این خود یکی از آسیب‌های اصلی شبکه‌های مجازی اجتماعی برای نوجونان و والدین محسوب می‌شود. از سوی دیگر، زبان کامپیوتر و شبکه و تنظیمات امنیتی فیس‌بوک به همگان این امکان را می‌دهد که هر فردی را از دسترسی به صفحه شخصی خود دور نگاه دارند. اما بسیاری از کسانی که قربانی این سیستم می‌شوند والدینی هستند که نگران ارتباطات اجتماعی نادرست فرزندان خود هستند.
این در حالیست که نوجوانانی که 13 سال یا بیشتر سن دارند باید به طور طبیعی تحت کنترل بیشتر والدین خود قرار گیرند. دوستی‌ها در سنین اول نوجوانی بسیار حساس است اما این حساسیت در شبکه‌های مجازی در نظر گرفته نمی‌شود. عدم تمایل نوجوانان مبنی بر عدم ایجاد ارتباطات مجازی با والدین مقدمه‌ای جهت ایجاد چالش‌های واقعی در ارتباطات عاطفی میان آنهاست. قطع دسترسی والدین به صفحات فیس‌بوک از سوی تعداد زیادی از نوجوانان پیام ویژه‌ای برای پدران و مادران دارد.
بر این اساس نوجوانان کوچک مرز مشخصی میان خود و والدینشان ترسیم می کنند. با گذشت زمان این مرز پررنگ تر می‌شود و به طور کلی مناسبات فرزند و پدر و مادر را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. نباید فراموش کرد که تمایل بسیاری از نوجوانان مبنی بر حدف والدین خود از صفحه فیس‌بوک ناشی از وجود ارتباطاتی است که آشکارسازی آنها به سود فرزندان نیست! بنابر این نباید تمایل نوجوانان مبنی بر حذف والدین خود از فیس‌بوک را صرفا در حس استقلال طلبی نوجوانان جست و جو کرد.