اقتصاد و ساختار طبقاتي
صفحه 342
تاريخ كنفرانس 30/1/93

خلاصه كنفرانس : دهه 1930 م / 1310 ش دوره كليدي گذار از توسعه وابسته ما قبل سرمايه داري عهد قاجار به توسعه وابسته سرمايه داران بعد از جنگ جهاني دوم است .
وجه هاي توليد روستايي : دو وجه ديرپاي توليد روستايي در روستاهاي ايران ( كشاورزي و دهقاني و چادرنشيني ، شبانكاري وجود داشته ) اين دو وجه توليد ، كشاورزي و دهقاني دست نخورده باقي مانده در حالي كه چادرنشيني و شبانكاري به خاطر سياست دولت دست خوش دگرگوني و بحران جدي قرار گرفت . كشاورزي در دهه 1310 اساساً براي تامين معشيت جمعيت و رشد كافي بوده اما بهبود چنداني در كيفيت امر مشاهده نمي شود . در مقايسه با صنعت و نفت ، سهم بخش كشاورزي در توليد ناخالص ملي مداوم در حال تنزل بوده به حدود 50% در سال هاي دهه 1310 رسيده است .براي رشد محدود كشاورزي اين دوره سه دليل عمده مي توان گفت : 1 – در فنون كشاورزي كوچكترين تغييري حاصل نشد . 2- دولت كمترين توجهي به بهبود وضع كشاورزي نداشت . 3- گرايش هاي ركورد طلبانه در درون وجه توليد سهم بري عملكرد و نحوه كار توليد سهم بري به گونه اي بود كه توليد را تشويق نمي كرد . در مجموع بايد گفت سطح زندگي دهقانان ايراني رضايت بخش نبود . در زمان پادشاهي رضا شاه بخش جمعيت ايلي شديداً از سياست گذاري دولت تأثير پذيرفت .
دو طبقه اساسي تشكيل دهنده وجه توليد شبانكارگي چادرنشيني را خان ها و افراد عادي ايل تشكيل مي دادند كه هر دو از اثرات ويران گرانه جريان اسكان اجباري آسيب ديدند .

سپاس...