اين اصطلاح داراي دو مفهوم جداگانه و متفاوت است :
1-مفهوم اول :مواقعي كه در مقابل تبليغات رقيب صريحا پاسخ تبليغاتي داده مي شود البته معمولا بخشها ونكاتي مطرح مي شود كه احيانا داراي نقايص ونتاقضات است مورد نقد وبررسي وبزرگنمايي قرار مي گيرد ويا با اراوه دلايلي درست يا نادرست مدعيات رقيب نفي و رد مي شود به اينگونه اقدامات دفاع يا ضد تبليغ گفته مي شود.مثل انتخابات اخير.
2-مفهوم دوم :درمواقعي است كه مبلغان با تهيه ي تمهيدات و لوازم زياد وبا توسل به شگردهاي تبليغي براي موضوعي تبليغ مي كنند اما به دلايل مختلف از جمله ناشيانه بودن،شتاب زدگي يا ساده انگاري در تاثير گذاري ناكام مي شوند تا آنجا كه نتايج حاصله تقريبا عكس انتظارات آنان خواهد بود مثال براي اثبات حقانيت يك تصميم سياسي تبليغات وسيعي انجام مي شود تا حداقل هفتاد درصد راي مثبت بدست ايد اما آرا ماخوذه تنها بيست درصد را نشان مي دهددراين هنگامكفته مي شود تبليغات انجام شده به ضد خود تبديل شده است چون اگر اصلا تبليغي صورت نمي گرفت احتمالا حدود پنجاه درصد راي مثبت بدست مي امد.