به نام خدا



مقدمه

ما انسانها افراد منزوی و خودکفا نیستیم و در خلا زندگی نمی کنیم ، بلکه افرادی هستیم که در میان مردم زندگی می کنیم و از طریق ارتباط با دیگران و جبل و جذب حمایت و همکاری با آنها به اهدافمان می رسیم. موسسات و سازمان ها ، به هر اسمی که نامیده می شوند ، نیز اشخاص غیر حقیقی هستند و مانند ما انسانها برای دست یابی به مقاصد و اغراض خود ، نیاز به برقراری ارتباط با انسان ها و سازمان های دیگر دارند و با تعامل و اتکا با محیط خارج ، به زندگی خود ادامه می دهند.

تعریف افکار عمومی

اگر افکار عمومی را معادل اصطلاح Public Opinion بدانیم ، در ادبیات غرب "ماکیاول" نخستین اندیشمندی است که آن را در معنای کنونی به کار برد.

اظهار نظر ، بیان عقیده

عامل مهم دیگری در تعریف افکار عمومی اظهار و بیان عقیده ، نظر و دیدگاه است.این اظهار بیان به صورت گفتاری یا نوشتاری و یا به صورت اشکال دیگر است.افکار عمومی می تواند به صورت نمادهای دیگری چون علائم ، حرکات ، تصاویر و حتی خرابکاری ، انفجار و ترور هم اظهار و بیان شود.

نگرش ، عقیده ، رفتار

در بررسی افکار عمومی مفاهیمی همچون گرایش ، ارزش ، شناخت ، عقیده و رفتار که نمودهای گوناگون ذهنی هستند و به شناخت افکار عمومی کمک می نمایند ، باید دقیقا تعریف شده و وجه تمایز آنها با یکدیگر بیان شود.

نقش رسانه ها در افکار عمومی

بر روی جلد یکی از کتاب های تخصصی پیرامون تلویزیون و مخاطبان ان ، کاریکاتوری کشیده شده است که در ان کودکی از پسرش می پرسد " پدر ، اگر درختی بیفتد و رسانه ای در آنجا نباشد تا آن را گزارش کند آیا آن درخت واقعا افتاده است؟"

پیام این هنرمند چیست؟چه می خواهد بگوید؟آیا او و نویسنده کتابی که این طرح را برای روی جلد کتابش انتخاب کرده ، نمی خواهند بگویند بیشتر آنچه را که ما به عنوان واقعیت ها و رویدادهای اجتماعی می شناسیم ، ساخته و پرداخته پوشش رسانه ها هستند؟

برجسته سازی

والتر لیپمن ، دانشمند علوم سیاسی و روزنامه نگاری در کتاب "افکار عمومی" که در سال 1922 منتشر شد و هنوز اعتبار خود را به عنوان یک اثر کلاسیک در این رشته حفظ کرده است ، باب بررسی علمی این بخش را گشوده است.وی نقش رسانه ها را در افکار عمومی بسیار مهم و حساس می داند.

نظارت و هدایت

نظارت و هدایت محیط یکی از وظایف عمده مطبوعت و رسانه ها به طور کلی است.در حقیقت;این نظارت و هدایت نمونه ای از مشارکت مردم بر جریان امور عمومی است. رسانه ها از طریق برجسته سازی سهم مهمی در ایجاد افکار عمومی دارند.

روابط عمومی به عنوان یک منبع اطلاعات

واحدهای روابط عمومی به عنوان یک منبع اطلاعاتی شناخته می شوند.در اینجا این سوال مطرح می شود در حالی که رسانه ها منبع اطلاعاتی هستند آیا نمی توان روابط عمومی ها را هم یک رسانه به حساب آورد؟ آیا نمی توان گفت: روابط عمومی واحدی است با کارکرد رسانه ای که مدیریت سازمان آن را به وجود می آورد تا اطلاعات لازم و ضروری را همراه با تحلیل ها و تفسیرهای کارشناسانه در اختیار داشته باشد و همچنین اطلاعات سازمان را به مخاطبان ویژه و در مواقع ضروری به عموم منتقل نماید؟ از این دیدگاه روابط عمومی را می توان یک منبع اطلاعات مانند رسانه به حساب آورد.منتهی منبعی که به برقراری ارتباطات درون فردی و گروهی هم می پردازد و محور فعالیت های آن تحقق اهداف سازمانی است.



اقناع

جامعه امروزین از نهادها ، گروه ها ،سازمان ها و تشکل های رسمی و غیر رسمی تشکیل شده که دارای منافع متفاوتی می باشند.آنها در سطح جامعه برای تحقق اهداف و حفاظت و پیش بردن منافع خود در تعاملی نمادین با یکدیگر قرار دارند.هدف این تعامل جلب هر چه بیشتر افکار عمومی در جهت حداکثر نمودن منافع خود می باشد.هر سازمانی باید برای پیش بردن منافع خود به طور دائم برنامه های ارتباطی را تدوین و با بحث های منطقی و احساسی به صحنه افکار عمومی وارد شود و در جلب حمایت و پشتیبانی آن بکوشد.

افکار سنجی

در پاره ای از مواقع تصمیماتی را که سازمان اتخاذ می نماید ،لزوما باید بر اساس تجزیه و تحلیل گرایش ها و عقیده گروه های مورد نظر و مردم باشد.در فعالیت های روابط عمومی مواردی وجود دارند که مبنای تهیه برنامه های اجرایی را نظریات و گرایشات مردم تشکیل می دهند. در چنین مواقعی باید به سراغ مردم رفت و مستقیما نظر آنها را پرس و جو کرد