قدمه:

پس از انقلاب اسلامی و حرکت همگانی مردم برای تغییر بنیادین ارزش های نظام، دشمنان همواره از طریق برنامه های مختلف سعی در اختلال در نظام برنامه های کشورمان داشته اند. پس از آن که دشمنان از ادامه ی رابطه و مصالحه با رهبران نظام جمهوری اسلامی مأیوس شدند، به جنگ تحمیلی دامن زدند که خود می توانست تضعیف نظام تا نابودی کامل هویت دینی و ملی (ایرانی اسلامی) را دربر داشته باشد. البته در این راه دشمن از هیچ حربه ای فرو نگداشت اما آن چه که مسلم بود، رشادت ها و ایثار جوانان و مردم ایران زمین به مدد عقیده و ارزش هایی که از انقلاب به دست آورده بودند، مانعی بزرگ بر سر راه اهداف آن ها شد و چیزی جز ناکامی و شکست در حوزه ی استراتژی های نظامی را برای آن ها در بر نداشت. بدین ترتیب دشمن زخم خورده از شکست در حوزه های نظامی به فکر راه های پنهانی تر و البته کشنده تری برای نابودسازی نظام افتاد. در این دوره «استحاله از درون» و تهی سازی معانی ارزشی جامعه مهم ترین هدف دشمن قرار گرفت. «تهاجم فرهنگی» و شبیخون فرهنگی درست از سال ۱۳۶۸ یعنی پایان جنگ تحمیلی ایران و عراق آغاز شد و از خلاء ایجاد شده از مسایل جنگ، استفاده ی لازم را برد.