در غرب پنج فیلتر وجود دارد ، که رسانه‌ها باید آن را رعایت کنند . این پنج فیلتر عبارتند از :

1- میزان تمرکز مالکیت وسایل ارتباط جمعی
2- آگهی های تجاری به عنوان اصلی ترین منابع درآمد وسایل ارتباط جمعی
3- اعتقاد و وابستگی وسایل ارتباط جمعی به اخبار و اطلاعاتی که دولت، سازمان های مهم تجاری و متخصصین صاحب نام به عنوان منابع اصلی ارتباطی و خبری در اختیارشان می گذارد .
4- انتقاد از وسایل ارتباط جمعی .
5- ضدیت با کمونیسم که از هر خبرنگار حرفه ای انتظار می رود این ضدیت را در حدی بیمارگونه اعلام دارد .
در این 5 فیلتر خبری ، که اولین آن میزان تمرکز مالکیت می باشد ، که در آن دولت می تواند با اعمال مالیات های سنگین از ادامه فعالیت یک رسانه جلوگیری کند . در حقیقت مالکان وسایل ارتباط جمعی تحت تأثیر مالکان سرمایه و یا مالکان قدرت(حاکمان) هستند و محتوای رسانه را بر اساس خواسته های آنها تنظیم می کنند. در 4 مورد دیگر فیلترها نیز ، به نوعی اختیار و نفوذ مالک رسانه کم می شود و اختیار صاحبان سرمایه و شرکت های بزرگ و تأثیر گذاری آنها بر رسانه مشخص است (چامسکی).

نفوذ مالکان رسانه‌های جمعی در انعکاس مسائلی به چشم می خورد ، که موجب تضاد بین گروه های مالی به ویژه مسائل خصوصی سازی می شود . بسیاری بر این عقیده اند، که در عصر اینترنت با توجه به ساختار چند صدایی این رسانه و اینکه برخلاف تلویزیون کنترل در دست یک مالک نیست و هر کسی می‌تواند یک صفحه وب همانند بزرگترین شرکت‌ها داشته باشد ، دیگر امپریالیسم معنا ندارد .