يكي از رويكردها و انديشه هايي كه قدرت سياسي جامعه را در دست بخش كوچكي از طبقات اجتماع محدود مي كند، نظريه نخبگان سياسي كلاسيك مي باشد و حكومت بايد توسط همين افراد اداره گردد. نخبگان سياسي، بالاترين موقعيت ها را در جامعه دارند و رهبري سياسي نيز در اختيار همين طبقه قرار دارد. مهم ترين نظريه پردازان تئوري نخبگان سياسي گائتانو موسكا، ويلفردو پاره تو و روبرت ميشلز مي باشند.