با سلام قسمت مربوط به اینجانب جهت استحضار ارسال می گردد
شایعه، از طبیعی‌ترین پدیده‌های اجتماعی و یکی از رایج‌ترین شیوه‌های کنش متقابل است که تاکنون کمتر شناخته شده است. شایعه یک مقوله اجتماعی و روانی با ابعاد گسترده‌ای است که ابعاد مختلف آن به ویژه در زمان‌های بحرانی (مثل زمان جنگ)، حالتی به مراتب حادتر به خود می‌گیرد. هر چند کارکردهای اجتماعی شایعه کاملاً شناخته نیست، اما بیشتر در وضعیت‌های“ ناهنجاری” در جامعه به وقوع می‌پیوندند، این بدان معنی است که شایعه، گزارش تایید نشده‌ای از وقایع است که به تعریف و تبیین وضعیت‌های مهمی که به صورت دو پهلو ظاهر می‌شود، کمک می‌کند.
شایعه پیامی است که به طرز غیر رسمی (معمولاً دهان به دهان) منتقل می‌شود و به موضوعی مربوط می‌شود که تحقیق در صحت و سقم آن مشکل است. شایعه شامل اطلاعاتی می‌شود که برای مردم اهمیت دارد. البته ممکن است بخشی از شایعه، حقیقت هم داشته باشد، هر چند می‌توان گفت که این حکم، همواره صادق نیست.
شایعه یا همان دروغ بزرگ اجتماعی یکی از معضل‌های اخلاقی جامعه ما است که هر روز در لباسی جدید رخ‌نمایی می‌کند . شایعه‌پردازی می‌تواند بر اساس عوامل مختلفی بروز کند که از آن جمله می‌توان به بی مبالاتی در نقل اخبار نامطمئن، تأمین منافع ، حب و بغض های شخصی، غلو نمایی در نقل اخبار، سوءاستفاده از اعتماد مردم و گمانه زنی خواص اشاره کرد . در این مقاله سعی شده است تا به تعاریف و انواع شایعه و کنترل و مدیریت شایعه بپردازیم
واژه شایعه دارای ریشه‌ای عربی است و حروف اصلی آن «شیع» می‌باشد که بر وزن « فاعل» به «شایع»، به معنای رواج دهنده، تبدیل شده است. «ه» آخر شایعه به صورت « ۃ » بوده است که در زبان عربی علامت مؤنث است و برای نشان دادن وحدانیّت موضوع به کار رفته است مانند واژه واقعه که اشاره به یک حادثه واحد دارد، شایعه نیز اشاره به رواج یک موضوع واحد دارد . در زبان فارسی به مرور زمان کلمه «شایعه» به دلیل راحتی در تلفظ به جای واژه «شایعة» به کار گرفته شده است
شایعه بیشتر زاییده تصور ما از حقیقت است تا خود حقیقت و شایعه رویداد مهمی است که عموم آن را مهم تلقی کرده و آنرا پراکنده می کنند
شایعه را قدیمی ترین شکل ارتباطات جمعی تلقی کرده که در آن اقشار مختلف مردم نسبت به یکدیگر واکنش نشان داده و علائق و تمایلات و باورهای مشترک را در سمت و سوی شایعه متبلور می کنند.
شایعه طرح و شیوع خبر یا ادعايي است که همواره هاله ای از شک و تردید آن را پوشانده است.
از شایعه به منزله قدیمی ترین رسانه گروهی یاد شده است
شایعه بیان نگرانی ها و اضطراب های بخشی از مردم در برابر فریب اطلاعاتی است. و اغلب به عنوان محصول تلاش جمعی برای توجیه وضعیت دشواری قلمداد می شود که از طریق مجرای رسمی توجیه شده است.

شایعه چیست و در چه موقعیت‌هایی رواج می‌یابد؟
شایعه پیامی است که در میان مردم رواج می‌یابد، ولی واقعیت‌ها آن را تایید نمی‌کند. شایعه در موقعیت‌هایی رواج می‌یابد که مردم، مشتاق خبر باشند ولی نتوانند آن را از منابع موثق دریافت کنند. هر گاه آدم‌ها مشتاق خبرگیری درباره قضیه‌ای باشند، به هر نوع اطلاعاتی در این باره متوسل می‌شوند و سپس آن اطلاعات را در میان خودشان پراکنده می‌سازند.
از نظر جامعه شناسی، پدیده شایعه فرایندی است که از طریق آن، اخباری پخش می‌شود، بدون آنکه از مجراهای رایج گذشته باشد. شایعه می‌تواند از یک اطلاع نادرست منشأ بگیرد یا آنکه منبع آن، اطلاعی درست، ولی اغراق آمیز و در هم باشد. آن خبر از فردی به فرد دیگر و از گروهی به گروه دیگر منتقل می‌شود، بدون آنکه منشأ آن مشخص شود یا دلایل قطعی درباره صحت آن وجود داشته باشد.
شایعه پیامی است که در میان مردم رواج می‌یابد، ولی واقعیت‌ها آن را تایید نمی‌کند.