فرایند تصمیم گیری شامل شش مرحله می باشد:
1.مرحله اول؛ شامل تشخیص و تعیین مشکل و مسئله ای است که در راه تحقق هدف؛ مانع ایجاد کرده است.
2.مرحله دوم ؛ یافتن راه حل های ممکن برای رفع مشکل مذ کور است د ستیا بی به راه حل ها با توجه به تجربه های علمی و عملی مدیر و اطلاعات و آمار در دسترس می باشد و هر چه راه حل های بیش تری وجود داشته باشد انتخاب بهتری در تصمیم گیری صورت خواهد گرفت
3.مرحله سوم؛ انتخاب معیار برای سنجش و ارزیابی راه حل های ممکن است. به عنوان مثال میتوانیم هزینه یا سود را معیار ارزیابی شقوق ممکن قرار دهیم یعنی راه حل های که هزینه کمتر یا سودی بیشتر دارند را مورد تائید قرار دهیم.
4.مرحله چهارم؛ تعیین نتایج حاصل از هر یک از راه حل های ممکن است. نتایج مثبت و منفی راه حل ها در این مرحله مشخص میشوند
5.مرحله پنجم؛ ارزیابی راه حل ها از طریق بررسی نتایج حاصل از آنها است. با توجه به نتایج مثبت و منفی که در هر یک از راه حل ها بدست آمده است و مقایسه آنها با همدیگر میتوان راه حل مطلوب را تعیین نمود. در بعضی از موارد تعیین راه حل مطلوب ازطریق نتایج بدست آمده مشکل است. شاید بر اساس یک معیار راه حل دارای الویت است ولی به لحا ظ معیار دیگر دارای الویت نمی باشد بنابراین در این موارد باید روش تلفیقی را بوجود آورد تا ارزیابی برآن اساس صورت گیرد.
6.مرحله نهایی؛ انتخاب یک راه از میان راه های مختلف و ارائه بیانیه تصمیم است که نشانگر تصمیم مدیر می باشد
سازمان ها معمولا از واحد های متعددی تشکیل می شوند که آنها را بطور کلی به «واحدهای ستادی و پشتیبانی» و «واحدهای صفی» تقسیم می کنند.
واحدهای ستادی برای پشتیبانی از واحدهای صفی ایجاد می شوند. وظایف و کارهای واحدهای صفی بطور مستقیم با اهداف سازمان سروکار دارند، یعنی انجام وظایف صفی بطور مستقیم به تحقق اهداف سازمان کمک می کند، در حالی که واحدهای ستادی بطور غیر مستقیم از طریق کمک به انجام وظایف صفی، در تحقق اهداف سازمان موثرند.
واحدهای ستادی به دو دلیل در سازمان مورد توجه قرار می گیرند:
1- از نظر افزایش پیچیدگی در فراگردها، جریان کارها، روش ها و عناصر سازمانی، بویژه افزایش پیچیدگی فنی و فن آوری. زیرا هرچه پیچیدگی فنی در سازمان افزایش یابد، مدیریت مطلوب در سازمان، مستلزم ایجاد بخش های تخصصی متنوع تری خواهدشد.
2- توسعه یافتن سازمان و مطرح شدن نیاز به بخش های پشتیبانی برای حمایت از بخش های عملیاتی
فعالیت های ستادی را می توان توسط واحدهای صفی نیز انجام داد ولی برای سرعت بخشیدن به کارها و اعمال کنترل بیشتر وبهبود کارایی سیستم، این فعالیت ها را در قالب بخش های وظیفه ای خاصی تنظیم کرده و آنها را برعهده واحدهای ویژه ای (که به همین منظور طراحی شده اند) قرار می دهند.