کنترل استراتژيك :
مجموعه ای بهم پیوسته که یک فرآیند در آن صورت می گیرد و مدیران را در ارزیابی استراتژی کمک می کند تا خللی در سازمان ایجاد نشود.


3 مدل کنترل استراتژيك داریم :
الف) کنترل پس از عمل (بازخورد)
ب) کنترل حین عمل (متقارن)
ج) کنترل قبل از عمل(پیش خورد )
سیستم کنترل پس از عمل:

در کنترل پس از عمل مدیران اهداف خرد و کلان را برای فعالیت تعیین می کنند و به 4 دسته تقسیم می شود.

1- بودجه (حساب های درآمد و حساب های هزینه اهدافی است که باید در بودجه معین شود .)
2- تحلیل نسبت ها( نسبت های مالی مثل بازگشت سرمایه و سرمایه جاری مورد اندازه گیری قرار می گیرد.)
3- ممیزها ( عملکرد شرکت رابررسی می کند)
4- اهداف و آرمان (مقصد را برای افراد و قسمت های مشخص عملیاتی می کند.)

سیستم کنترل در حین عمل :
شبیه کنترل پس از عمل می باشد که افق زمانی در کنترل های در حین عمل به زمان واقعی نزدیک تر است .

سیستم کنترل پیش از عمل :
شرایط پویایی را برای تداوم عملیات سازمان تجویز می کند.

طراحی سیستم کنترل استراتژیک:
در این فرآیند طراحی که با توسعه سیستم های استراتژیک در ارتباط می باشد و تعیین کننده چیزهایی است که باید کنترل شود.
در گام اول : سیستم کنترل استراتژیک تعیین کردن چیزهایی است که باید کنترل شود.
در گام دوم: در فرآیند کنترل سیستم استراتژیک، شخص کردن آن دسته از عوامل حیاتی است که موقعیت سازمان را در دستیابی به بینش سازمانی مهیا می کند.