وثيقه
در لغت به معني استوار و آنچه كه به آن اعتماد شود و محكم كاري كردن را گويند . اصطلاحاً در معاني ذيل به كار رفته است .
الف - در اصطلاح مالي است كه وام گيرنده تحت يكي از صور قانوني آن را نزد وام دهنده مي گذارد و وام مي ستاند كه اگر در موعد مقرر آن را پس ندهد وام گيرنده بتواند از محل فروش وثيقه و قيمت آن طلب خود را كلاً يا بعضاً وصول كند .
ب - مالي كه براي تضمين حسن اجراء تعهد داده مي شود در اين صورت دين بالفعل و محقق وجود ندارد .

وثيقه استقراضي
وثيقه اي كه در مقابل گرفتن قرض داده مي شود در مقابل وثيقه هاي غير استقراضي از قبيل وثيقه حسن انجام تعهد يا وثيقه اي كه كفيل مي دهد تا در صورت حاضر نكردن مكفول عنه از محل وثيقه او ميزان معيني به نفع دولت ضبط شود .

وثيقه ثانوي
مالي كه وثيقه دهنده به عنوان تكميل وثيقه اول به وام دهنده به رسم وثيقه مي دهد.

وثيقه ذمه اي
متعهد در مقابل تعهدي كه دارد مي تواند دو نوع وثيقه بدهد .
الف - وثيقه عيني كه از طريق رهن يا بيع شرط و به طور كلي معاملات با حق استرداد چنين وثيقه اي مي دهد .
ب - وثيقه ذمه اي كه ذمه كسي را به وثيقه مي دهد چنانكه در ضمان تضمامني ، ضامن در واقع ذمه خود را وثيقه دين مضمون عنه مي كند .


وثيقه حسن انجام تعهد
نوعي وثيقه است كه به تازگي و تحت عنوان بالا پيدا شده .

وثيقه شخصي
تعهد شخصي است كه متعهد اصلي و يا شريك ضامن مي كند . مورد وثيقه در واقع تعهد مزبور است و در مقابل وثيقه عيني استعمال مي شود .

وثيقه عيني
هرگاه مورد وثيقه عين و يا حق عيني باشد آن وثيقه را وثيقه عيني نامند .