روانشناسي اجتماعي كوششي براي فهم و تبيين اين مطلب است كه افكار، احساسات يا رفتار افراد چگونه تحت تأثير حضور واقعي (تصوري يا تلويحي) ديگران قرار مي گيرد.
به بيان ساده تر روانشناسي اجتماعي، اثرات حضور ديگران را بر رفتار فرد يا رفتار خود را تحت تأثير گروه مورد بررسي و مطالعه قرار مي دهد. روشن است كه تأثير ديگران بر فرد مستلزم وجود روابط متقابل بين خود با ديگران است، بنابراين به يك تعريف ديگر روانشناسي اجتماعي به عنوان علم مطالعه رفتار متقابل بين انسان ها يا علم مطالعه تعامل انسان ها شناخته مي شود.
گفته شده است كه جامعه شناسي اساسا به گروه ها نظر دارد و روانشناسي اجتماعي به افراد ميان گروه ها توجه دارد. علم جامعه شناسي به عوامل اجتماعي رفتار گروهي معطوف است، حال آنكه روانشناسي اجتماعي به اثرات گروه بر روي فرد توجه خاص دارد.
صفات و خصوصيات انسان را مي توان از جهات مختلف بررسي كرد. از منظر علم اخلاق مي توان به فلسفه اخلاق و نظرياتي كه در مورد صفات و علل و انگيزه ايجادي آن گفته شده پرداخت و يا از منظر علوم تربيتي آثار آن را در رفتار فردي مورد تحليل قرار داد. از منظر روانشناسي نيز به مطالعه علمي رفتار و فرآيندهاي ذهني و علل مختلف آن توجه داده مي شود.
روانشناسي اجتماعي علم جديدي است كه در ساليان اخير رشد و گسترش يافته است . كار روانشناسي اجتماعي توصيف خصوصيات جامعه و تحليل روابط سياسي و اجتماعي و فرهنگي حاكم بر اجتماع و بررسي نقش فرد در جامعه است .