مهم ترین وظیفه روابط عمومی برقراري ارتباط در داخل و خارج از سازمان با مخاطبان انبوه و متفاوت است؛ در اجرای این وظیفه واحدهای روابط عمومی با استفاده از ابزارهای مختلف اقدام به برقراری ارتباط می کنند، لیکن اگر این عملکرد به نحو علمی و کارشناسی ارزیابی شود؛ اثربخشی همه این فعالیت ها با تردید مواجه است، زیرا به عناصر ارتباطی در فراگرد انتقال پیام توجه کافی نشده است. ارتباط به هر شکلی که برقرار شود، حداقل 3 عنصر را در خود جای داده است. فرستنده (منبع)، پیام، گیرنده (مخاطب). هر سه عنصر ویژگی هایی دارند که اگر به آن ها توجه نشود، از اثربخشی هر یک کاسته می شود به نحوی که در بسیاری موارد، اثر بخشی یک پیام به صفر می رسد. در این فرصت ویژگی های یکی از سه عنصر یاد شده یعنی «مخاطب» به طور خلاصه تشریح می شود.

تعریف مخاطب:
روابط عمومی با توجه به وظایف و رسالت خود، باید تعریف خاصی از مخاطب داشته باشد که ذیلاً به آن اشاره می شود
• مخاطب کسی است که داوطلبانه به محتوی یا رسانه معینی روی می آورد. اما از نظر روابط عمومی، مخاطب گروهی از افراد هستند که ارتباط گر، می خواهد به آنان دسترسی و ارتباط داشته باشد. از آنجا که دسترسی روابط عمومی به مخاطب آسان نیست، مخاطب از جنبه های دیگر نیز تعریف شده است:
مخاطب سرسخت:
آن دسته از مخاطبان هستند که از پذیرفتن هر آنچه که وسایل ارتباط جمعی و سایر فرستنده ها برای آن ها می فرستند اکراه دارند .
تعریف مخاطب از مخاطب:
افراد ممکن است صرفاً به دلیل اینکه به پیام خاصی توجه می کنند خود را مخاطب بدانند. از منظر دیگر مخاطب به عنوان گیرنده و آفریننده پیام و با توجه به نقش خود در فرایند ارتباطی تعریف می شود. اما در روابط عمومی مخاطب کسی است که سازمان یا شرکت قصد دارد پیام های خود را با اهداف مشخص به آنها منتقل نماید.