* مخاطب رسالت مند:
گاهی یک رسانه برای خود یک هدف یا رسالت سیاسی، فرهنگی و مذهبی قایل می شود. چنین رسانه ای تمایل می یابد تا رابطه خود با مخاطبان شان را در قالب رهبری و تبلیغ یک ایدئولوژی یا آرمان تعریف نمایند یا اینکه تنها به انعکاس صدای گروه یا مردم مورد نظرشان می پردازد. در چنین شرایطی، مخاطبان نسبت به رسانه برگزیده شان نگرشی تحسین انگیز خواهند داشت. چنین رسانه هایی تمایل می یابند تا رابطه خود با مخاطبان شان را در قالب رهبری و تبلیغ یک ایدئولوژی مورد نظرشان یا آرمان تعریف نمایند یا اینکه تنها به انعکاس صدای گروه یا مردم مورد نظرشان می پردازند.

* سه رویکرد در ایجاد"صمیمیت از دور" برای مخاطبان:
1) راهبردهای گفتمانی نظیر استفاده از سبک خودمانی و دیگر اشکال خطاب های دوستانه و صمیمانه.
2) خلق مخاطبان واقعی خیالی با استفاده از ابزارهایی نظیر جلوه های ویژه صوتی( خنده،کف زدن) یا تلفن های مستقیم شنوندگان.
3)برقرار کردن تعاملات شخصی با شنوندگانی که خواهان مشارکت در مباحث هستند.
البته بکارگیری این شیوه ها به رواج احساسات عدم صداقت و زمینه بی اعتمادی منجر شد و این متفکران منتقد را برآن داشت تا رسانه های جمعی را متهم به فریبکاری ذاتی کنند.

* روابط مخاطب و رسانه:
1) جهت گیری عاطفی مخاطبان
2) میزان درگیری یا وابستگی (تعامل فرااجتماعی: تعامل با شخصیت های رسانه ای): نقش مثبت یا منفی دو هویت مندی دارد.
3) هواخواهی رسانه ای: ضعیف ترین نوع هواخواهی همان علاقمندی صرف به یک رسانه و قوی ترین نوع سرمایه گذاری عاطفی بالا و تمرکز فعالانه برحول یک شخصیت رسانه ای است.
4) مخاطب به مثابه مصرف کننده عقلانی: مخاطب رابطه اش با رسانه همانند مشتریان دیگر بازارهای مصرفی است. مخاطبان در بازارهای رسانه ای در پی تولیدات مناسب می گردند که ارزش پول صرف شده را داشته و از کیفیت و قابلیت اعتماد برخوردار باشد. رابطه مخاطب با منابع رسانه ای در مدل های مصرف عقلانی اساساً غیرعاطفی و محاسبه گرانه است.
5) وابستگی هنجاری به رسانه: چارچوب های هنجاری ناشی از اخلاقیات و عقاید هنوز هم نقش برجسته ای درشکل دادن به گرایش های مربوط به رسانه ها دارند. انتظارات هنجاری نه تنها به استفاده از رسانه ها بلکه به محتوای آن ها هم مربوط می شوند. مخاطبان انتظار دارند رسانه ها با هنجارهای مربوط به حُسن سلیقه و اخلاق هماهنگ باشند، و نیز بعضاً با ارزش هایی نظیر اجتماع محلی، وطن پرستی و دموکراسی تطابق داشته باشند.

* دریافت مخاطبان و مبادله معنا:
نظریه جدید مخاطبان برآن است که نه تنها اهمیت تجربه مخاطبان بلکه معنای اقتباس شده از محتوای رسانه ها نیز تا حد زیادی به تصورات، تجارب و مکان اجتماعی یکایک مخاطبان بستگی دارند. مخاطبان معانی ارائه شده در متون رسانه ای را براساس نگرش و آرزوی خود " رمزگشایی" می کنند. هرچند این کاردریک چارچوب تجربیات نسبتاً مشابه انجام می گیرد.

* استفاده اجتماعی از رسانه ها:
1) رسانه غالباً تنهایی و اضطراب ناشی از انزوا را تقلیل می دهند و بعنوان جایگزینی برای تماس های اجتماعی واقعی، که مخصوصاً در شرایط زندگی مدرن شهری ممکن است به سادگی امکانپذیر نباشد، بکار می روند.
2) تماس های اجتماعی از طریق رسانه های جمعی می تواند تماس واقعی بین افراد را تکمیل و تقسیم کند و توان بالقوه برای تعامل اجتماعی را افزایش یا کاهش دهد.
3) یادگیری اجتماعی و جامعه پذیری از طریق رسانه ها