خوش آمديد,
مهمان
|
|
بنام خدا
باسلام خدمت استاد ارجمند وخوبم سرکار خانم : هدهدی دانشجو: رجبعلی کیانمهر کاردانی— روابط عمومی درس : شیوه نگارش فارسی باز آفرینی درون در زندگی، وقتهایی است که میمانی و انگار چیزی نمیدانی و چیزی نمیتوانی بگویی. وقتی دلت فشرده میشود دوست داری بنویسی و دستت به قلم نمیرود، دوست داری درد درون را به زبان بیاوری و در بیرون کسی را برای شنیدن نمییابی، دوست داری غمت را به شادی دربیاوری اما حتی لبخندهایت طبیعی نیست. در این لحظههای از خود بریدن، حتی زیباییهای بهار نیز دل را تسکین نمیدهد؛ هرچند طبیعت آن ،دلشکفته و فرحانگیز باشد. با خود میاندیشم چه میشود اگر هر سال بهار را درمییابیم و نوروزش را گرامی میداریم، اندکی بیندیشیم و به یاد بیاوریم که جز طبیعت بیرونی، ما آدمها طبیعت درونی نیز داریم که شاید آن را به فراموشی سپردهایم و غبار بیتوجهی بر آن نشاندهایم. این طبیعت نیز بهار میخواهد و باید بهاری باشد و بیایید درونی جدید بیافرینیم . با تشکر از تحملتان |
مدير دسترسي عمومي براي نوشتن را غيرفعال كرده.
كاربر(ان) زير تشكر كردند: معصومه هدهدي
|
|
با سلام . مطلب تاثير گذار و نسبتا عميقي بود . نگارش ساده و رواني هم داشت . با سپاس از شما.موفق باشيد
|
مدير دسترسي عمومي براي نوشتن را غيرفعال كرده.
|