رایزنی و تعامل علمی در شبکه های اجتماعی به عنوان یکی از محمل هایی است که جوانان می توانند با شیوه درست و منطقی در جهت شناخت علمی یا تقویت اندوخته های تئوریک خود به آن دست یازند.
شاید در نظر، ماهیت تفریحی و سرگرمی شبکه های اجتماعی به عنوان وجه غالب جلوه نمایی کند اما نمی توان منکر این امر شد که یکی از مهمترین قابلیت های شبکه های مجازی امکان نشر داده ها و یافته های علمی افراد است.
امکان تعامل و رایزنی های علمی در حوزه های تخصصی افراد می تواند از این بستر آغاز شود. بهره گیری از مشاورت های افراد صاحبنظر که در شبکه های اجتماعی حضور دارند می تواند فرصتی برای جوانان باشد تا بتوانند از این مجرا داده های اطلاعاتی و دانش تخصصی خود را بهبود و ارتقا بخشند. بنابراین ارتباط با این دسته از افراد و استفاده از تجارب، دانسته ها و آموخته های آنها می تواند به ارتقای سطح علمی جوانان کمک نماید.
پیامد این امر توسط قشر جوان و فرهیخته، اگر به تولید محتوا و متن تخصصی در داخل کشور و به منظور دانش افزایی و یا حتی به طرح و ارایه دیدگاههای جدیدی منجر شود، یکی از مطلوب ترین شیوه های تولید دانش در داخل کشور است چرا که زمینه به کارگیری این اندیشه ها را از طریق اندیشمندان دیگر فراهم می نماید و زمانی این درجه از مطلوبیت خواهیم رسید که این دیدگاهها به دانش بومی در درون کشور تبدیل شود.
آشنایی با موضوعات و فناوری های جدید ارایه شده در شبکه های اجتماعی خواه به صورت تبلیغ یا طرح مباحث تخصصی مربوط به آن و به ویژه آن بخش از فناوریهای موثر در فرایند تولید و عرصه توسعه کشور می تواند فرصتی برای شناخت و یادگیری، رمزگشایی و بهره برداری برای جوانان باشد.
دارا بودن گستردگی نشر و مخاطبان جهانی در شبکه های اجتماعی این فرصت را جوانان فراهم می کند تا بتوانند خود را در میان گروهها و اشخاص فعال در زمینه های تخصصی علمی، هنری، فنی و تولیدی مطرح نمایند و اندیشه های حود را با دیگران به اشتراک گذارند. با استفاده از این فرصت، جوانان می توانند ضمن آشنایی با آرای دیگران، مجموعه فعالیتها و اندیشه های خود را در سطح بین المللی مطرح نماید و به نوعی به قابلیت ها و تواناییها و روح خودباوری و خودتوانی جامه عمل بپوشاند