مقدمه :
شرط بقا در هر شرايطي ، نيازمند پاره اي توانمنديها و قابليتها ست و سواد خاص خود را ميطلبد . در مجموع سواد ( برگرفته از اصطلاح لاتين litteratus ) مفهومي است كه طيف متنوعي از معاني را در بر ميگيرد و قدمتي بسيار طوللاني دارد .
در سال1951 بر اساس تعريف يونسكو به فردي كه توانايي درك ( خواندن و نوشتن ) متني ساده در زندگي روزانه خود را داشت . با سواد اطلاق مي شد . در سال 1962 با تغيير شرايط ، با سواد به فردي اطلاق مي شد كه دانش و مهارتهاي اساسي مورد نياز براي انجام فعاليتهاي خود را داشت .بطوريكه ميتوانست در گروه و جامعه خود به صورت موثر عمل كند و در واقع مهارتهاي او در زمينه خواندن و نوشتن و حساب كردن اين امكان را براي او فراهم مي آوردند كه حركت رو به پيشرفت خود را ادامه دهد .