اصول دهگانه روابط عمومی
1- روابط عمومی در ارتباط با واقعیات است نه جلوه ای نادرست و جزئی از واقعیت و مبنای سیاستگذاری یک روابط عمومی دقیق و منسجم برنامه ای طراحی شده براساس علاقه عموم است .
2- روابط عمومی یک حرفه خدماتی با علاقه عمومی است نه یک تشویق فردی برای انجام یک تمرین ابتدایی
3- از آنجا که افراد شاغل در روابط عمومی برای تحقیق و تفحص و صیانت از منافع جامعه برنامه ریزی و سیاستگذاری می کند بایستی به واقع منافع عامه مردم معیار گزینش های وی درشغلش باشد نه اینکه صرفا وانمود کند که در جامعه حضور دارد و در جهت حفظ منافع جامعه طرح ها و خط مشی برای ارائه دارد.
4- چون افراد شاغل در روابط عمومی از طریق وسایل ارتباط جمعی مخاطبین خود را تحت تاثیر قرار می دهند باید صحت وسقم و درستی عملکرد این رسانه ها را تحت نظارت خود داشته باشد.
5- با توجه به اینکه افراد شاغل در روابط عمومی در واقع رابط بین سازمان ، پرسنل و کارکنان آن هستند باید با اطلاع رسانی صحیح و موثر بین سازمان و کارکنان به صورت دو جانبه بین آنها ایجاد تفاهم نمایند.
6- برای سرعت بخشیدن و بهبود کیفیت ارتباطات شاغلین روابط عمومی لازم است به مساله تحقیق علمی در افکار عمومی توجه خاص مبذول نمایند.
7- شاغلین روابط عمومی برای آنکه درک درستی از خواسته های مخاطبین خود داشته باشد و بتوانند بر آنها اثر گذار باشند باید از خدمات علوم اجتماعی روانشناسی ، جامعه شناسی، روانشناسی اجتماعی، زبان شناسی و مطالعه افکار عمومی و متخصصین ارتباطات به نحو مطلوب استفاده نمایند.
8- تعدادی از مردم از تحقیقات روابط عمومی الگو می گیرند پس شاغلین روابط عمومی کارهای خود را منطبق با مقررات و نظم حاکم سازمان دهند.
9- شاغل روابط عمومی از تئوری های یادگیری و سایر تئوری های روانشناسی، جامعه شناسی، علوم سیاسیف اقتصاد و تاریخ در حرفه خود استفاده کند.
10- یک کارگزار حرفه ای روابط عمومی صرفا با معیار اخلاقی حرفه ای خود سنجیده می شود.