جامعه‌ي اطلاعاتي چيست؟
جامعه‌ي اطلاعاتي در حكم گسترش مفهوم جامعه‌ي فراصنعتي است با اين تفاوت كه در آن نقش تكنولوژي اطلاعات بسيار توسعه يافته‌‌تر است و عنصر اطلاعاتي مهم‌ترين عامل متحول‌كننده‌ي سازمان اجتماعي است. در سال 1988 ويليام مارتين در سدد برآمد تا تعريفي از جامعه‌ي اطلاعاتي ارائه نمايد. به اعتقاد او جامعه‌ي اطلاعاتي جامعه‌اي است كه در آن كيفيت زندگي همانند چشم‌اندازهاي تحول اجتماعي و توسعه‌ي اقتصادي به ميزاني قابل توجه به اطلاعات و بهره‌برداري از آن وابسته است. در چنين جامعه‌اي استانداردهاي زندگي، الگوهاي كار و فراغت،‌ نظام آموزشي و بازار كار به ميزان كاملاً محسوسي تحت‌الشعاع پيشرفت‌هايي قرار گرفته‌اند كه در قلمرو اطلاعات و دانش‌ها روي داده است.
رسانه‌ها و تكنولوژي اطلاعات
واژه تكنولوژي رسانه‌ها به طور سنتي به تلفن، راديو و تلويزيون گفته مي‌شود كه هر يك در مقطعي از تاريخ هدف و كاربرد محدودي داشته‌اند. به هر حال تكنولوژي اطلاعات واژه‌اي است با تعبيري باز كه مجموعه‌ي وسيعي از تكنولوژي ارتباطات از قبيل كامپيوتر، ماهواره و بهره‌گيري جديد از رسانه‌هاي قديمي‌تر از طريق كاست ويدئو و كاست‌هاي شنيداري و تكنولوژي‌هاي مخابراتي كه ارتباط‌هاي پيچيده‌تر و گسترده‌تر را فراهم مي‌سازد، در بر مي‌گيرد. تكنولوژي ارتباطات امروزه در اصل الكترونيك بوده و اساس آن را مدارهاي يك‌پارچه تشكيل مي‌دهند.
كشورهاي در حال توسعه در جهت ايجاد شالوده‌ي رسانه‌هاي بزرگ چهار اولويت عمده پيش رو دارند كه عبارتند از:
1. متناسب بودن تكنولوژي‌هاي جديد ارتباطي با نيازها، امكانات و ميزان مهارت‌هاي فني افراد كشور است. اين تكنولوژي‌ها بايد از نظر اقتصادي به صرفه بوده و قابل پياده‌كردن باشند.
2. اولويتي كه بايد كشورهاي درحال توسعه مورد توجه قرار دهند ارتقاء و نوسازي سيستم‌هاي متداول تكنولوژيك مانند: (تلگراف، خدمات پستي، تلفن) لذا در اين راستا نيازهاي آتي كشور بايد در جهت رشد و توسعه‌ي همه‌جانبه مورد تأكيد قرار گيرد.
3. سومين اولويت بر اين فرض است كه تكنولوژي، روش‌ها و آموزش‌هاي فنيِ قديمي به عقب‌ماندگي منجر مي‌شود. تحت تأثير چنين شرايطي كارايي پايين آمده و درصد ضايعات قابل پيش‌گيري بالا خواهد بود. به هر حال روش‌ها و سياست‌هاي قديمي و تكنولوژي‌هاي ناآزموده نمي‌توانند به رشد و توسعه‌ي تكنولوژي بومي كمك كنند.
4. ايجاد يك زيربناي گسترده و منسجم ارتباطي است.