كشورهاي در حال توسعه در جهت ايجاد شالوده‌ي رسانه‌هاي بزرگ چهار اولويت عمده پيش رو دارند كه عبارتند از:
1. متناسب بودن تكنولوژي‌هاي جديد ارتباطي با نيازها، امكانات و ميزان مهارت‌هاي فني افراد كشور است. اين تكنولوژي‌ها بايد از نظر اقتصادي به صرفه بوده و قابل پياده‌كردن باشند.
2. اولويتي كه بايد كشورهاي درحال توسعه مورد توجه قرار دهند ارتقاء و نوسازي سيستم‌هاي متداول تكنولوژيك مانند: (تلگراف، خدمات پستي، تلفن) لذا در اين راستا نيازهاي آتي كشور بايد در جهت رشد و توسعه‌ي همه‌جانبه مورد تأكيد قرار گيرد.
3. سومين اولويت بر اين فرض است كه تكنولوژي، روش‌ها و آموزش‌هاي فنيِ قديمي به عقب‌ماندگي منجر مي‌شود. تحت تأثير چنين شرايطي كارايي پايين آمده و درصد ضايعات قابل پيش‌گيري بالا خواهد بود. به هر حال روش‌ها و سياست‌هاي قديمي و تكنولوژي‌هاي ناآزموده نمي‌توانند به رشد و توسعه‌ي تكنولوژي بومي كمك كنند.
4. ايجاد يك زيربناي گسترده و منسجم ارتباطي است.

تكنولوژي اجتماعي:
جهان امروز با چالش‌هاي همزمان تكنولوژي ارتباطي و فرهنگي روبرو است. اولين چالش به رسانه و تكنولوژي‌هاي مرتبط به آن مربوط مي‌شود و چالش دوم از راه‌ها و وسايل پذيرش تكنولوژي در شيوه‌ي زندگي فردي و نظام اجتماعي افراد و هويت ملي آنها مربوط مي‌شود. اشاعه‌ي تكنولوژي‌هاي ارتباطي توسعه‌ي تكنولوژي‌هاي اجتماعي را مي‌طلبد. تكنولوژي اجتماعي به گونه‌اي عمل مي‌كند كه فعاليت‌هاي مردم به تغييرات اجتناب‌ناپذير در نظام اجتماعي منجر مي‌شود. عرضه‌ي هر تكنولوژي جديد تغييراتي را به‌دنبال دارد. شايد ميزان و تاثير دگرگوني چندان چشم‌گير نباشد چون در اغلب موارد تاثير دگرگوني براي دوران قابل ملاحظه‌اي و حتي براي نسل‌ها نامحسوس باقي مي‌ماند. از ديدگاه تكنولوژي اجتماعي نيازهاي كاركرد تكنولوژي بايد با الگوهاي موجود كنش‌هاي متقابل انساني سازگار بوده و در نظام‌هاي اجتماعي داراي معني باشد. لذا نظريه‌ي تكنولوژي اجتماعي با رسانه‌ها به عنوان يك پديده‌ي خاص برخورد مي‌كند. جامعه‌است كه تصميم مي‌گيرد چه رسانه‌اي در چه مقطعي بايد در جهت نيازها و ارزش‌هاي جامعه وارد عمل شود. در طبقه‌بندي نيازها و كاربرد رسانه‌ها مي‌توان آنها را از لحاظ ايدئولوژيك به رسانه‌ي پيام‌رسان، اطلاع‌رسان و آگاهي‌دهنده تقسيم كرد.
در نظريه‌ي تكنولوژي اجتماعي چه نكاتي بايد مورد بررسي قرار گيرد؟
1. چگونگي تاثير تكنولوژي‌هاي جديد ارتباطي بر شيوه‌ي زندگي فردي و اجتماعي از لحاظ كيفيت زندگي، روابط و فعاليت‌هاي خانوادگي، روابط اجتماعي، نقش طبقه‌بندي جنسيت، رشد آگاهي و كسب اطلاعات.
2. چگونگي تاثير تكنولوژي‌هاي ارتباطي در نظام اجتماعي از طريق افزايش يا كاهش شكاف ميان اطلاعات غني و اطلاعات ناقص در فعاليت‌هاي جوامع كوچك و منافع اقشار خاصي از اجتماع.
3. چگونگي تكنولوژي جديد ارتباطي موجبات دخالت دسترسي، مشاركت در سطوح مختلف ارتباطي هم در ميان استفاده‌كنندگان و هم در ميان مديران را فراهم مي‌سازد.

mamnon