برای سازماندهی تمرکز و انسجام فعالیت های مخاطب شناسی در هررسانه ضروری است واحدی با عنوان بخش یا مدیریت مخاطب شناسی در سازمان رسانه طراحی و ایجاد شود.

بدون تردید تحقق و تامین اهداف مخاطب شناسی که در بخش های نخستین این فصل بیان شد جز با ایجاد چنین واحدی با افرادی آشنا با مبانی نظری تحقیق و مسلط به شیوهای تجربی آن امکانپذیر نیست .

وظیفه ی این بخش برقراری و توسعه شبکه های ارتباطی مخاطبان رسانه با مدیریت و خط مشی سازمان است .

این بخش زمینه ساز دریافت و انتقال نظریات - پیشنهادها و پیام های مخاطبان به دستگاه هاست .

واحد مخاطب شناسی روش های گوناگونی را برای انجام این ماموریت به خدمت می گیرد . روش های ساده و غیر رسمی و غیر مستقیم مخاطب شناسی عبارتند از :

۱- گردآوری و تجزیه و تحلیل نوشته های انتقادی نامه ها - تلفن ها - پیام ها - گزارش ها و شکایت های مخاطبان .

۲- تماس با کارمندان - دوستان - همکاران و مراجعه کنندگان به موسسات برای شناخت نظریات و عقاید آنها .

۳- شرکت در جلسه ها - سمینارها و نشست هایی که در جامعه مرتبط با فعالیت رسانه ها صورت می گیرد .

۴- انجام پرس و جوهای شفاهی و تلفنی .

۵- تهیه ی بریده جراید .