ويكتورماري هوگو:(به فرانسوي :victor huqo) (زاده 26 فوريه 1802- مرگ22 مي 1885).بزرگ ترين شاعرسده نوزدهم فرانسه وشايد بزرگترين شاعردرگسترده ادبيات
فرانسه ونيزداستان نويس"درام نويس وبنيانگذارمكتب رومانتيسم است.اثاراوبه بسياراز
انديشه هاي سياسي وهنري رايج درزمان خويش اشاره دارد كه ازبرجسته ترين انها
مي توان به بينوايان" گوژپشت نتردام" مردي كه مي خندد وشمارزيادي مجموعه شعر
اشاره كرد. وي هم چنين نمايش نامه نوشته است.
زندگي نامه
ويكتورهوگودرسال 1822 با ادل فوشر دوست دوران كودكي خود ازدواج كرد.
ادل فوشر دختري بود سبزه روي با موهاي مشكي وابرواني كماني.اودر16 سالگي
بانويي خوش سيماوجذاب بود.ادل فوشراولين عشق ويكتورهوگوبودوويكتوراورابسيار
تحسين مي كرد.دوران نامزدي ادل وويكتوررا مي توان به عنوان تراژدي عاشقانه
توصيف كرد. وكتوروادل همديگرراازبچگي مي شناختند.دوخانواده فوشروهوگوباهم
بسيارصميمي بودندو بچه هايشان هم با هم بزرگ شدند.زندگي عاشقانه هوگوزماني اغاز
شد كه نوجواني بيش نبود.اوعاشق ادل"دخترهمسايه شان شد.مادرويكتوراوراازاين عشق
منع كرد.اومعتقد بود كه پسرش بايد با دختري از خانواده بهترازدواج كند. مخالفت
خانواده هاي اين دودلداده درموردازدواجشان باعث بوجودامدن شرايط تراژيكي شد.
پدرادل پيرفوشردرنهان ازموفقيت روبه رشدويكتوردرادبيات هيجان زده بوداما
مي ترسيد كه مادام هوگو"ادل راخوب ومناسب نداند درنتيجه به ادل هشدارداد كه ويكتور
فردي مغرور" دمدمي مزاج وتن