منظور از ”پدیده جهانی شدن“، شکل¬گیری شبکه گسترده جهانی برای مبادله اطلاعات¬است. ¬«رجائی» پیش¬بینی مارشال¬هربرت مک¬لوهان) نظریه¬پرداز کانادایی را نقل می¬کند که چگونه پیشرفت ارتباطات، دهکده¬ای جهانی متشکل از بشر پراکنده را در پنج قاره ایجاد خواهد کرد. از نظر برخی اندیشمندان، با شبکه¬های جهانی که چهار گوشه عالم را به هم مرتبط ساخت، این پیش¬بینی تحقق یافت. این فرایند را جهانی شدن نامیده¬اند. عصر اطلاعات و ارتباطات، ابزارهای دست¬یابی به این ارتباط را به چنگ آورده است، و مهم¬تر از آن، از اهمیت مرزها فرو کاسته است. بر اثر انقلاب اطلاعاتی، جهان به راستی به یک گوی، یعنی به همان دهکده جهانی تبدیل شده است. با توجه به نگرش‌های مختلف در این¬ وجه به چند دیدگاه اشاره می¬شود: «هلتن» جهانی شدن را یک تغییر مستقل می¬پندارد که بر متغیر وابسته¬ای چون ملت-دولت تأثیرگذار است. به¬عبارتی تحولات موجود در چارچوب دولت¬های ملی تابعی از کیفیت فرایند جهانی شدن است. به نظر «مک گرو»، جهانی شدن یعنی افزایش شعار پیوندها و ارتباطات متقابل که فراتر از دولت¬ها دامن می¬گستراند و نظام جدید جهانی را می¬سازد و یا جهانی شدن به فرایندی اطلاق می¬شود که از طریق آن حوادث، تصمیمات و فعالیت¬های یک بخش از جهان می¬تواند نتایج مهمی برای افراد و جوامع در بخش¬های بسیار در کره زمین دربرداشته باشد و یا جهانی شدن، نوعی دگرگونی است از جغرافیای اجتماعی که با رشد فضاهای فراسرزمینی مشخص می¬شود. به¬عبارت دیگر جهانی¬شدن، دینامیک چندجانبه¬ای می¬باشد همراه با محرک¬های عمده¬ای که از دانش واقع¬گرایانه، تولید سرمایه، نوآوری¬های فناوری¬های مختلف و اقدامات ساماندهی حاصل می¬شود.