گوناگوني مطبوعات و گسترش انتشار نشريات متنوع و متفاوت و به طور کلي جايگاه شايسته رسانه ها در تنوير افکار و ايجاد فضاي مناسب براي گفت وگو و برخورد سالم و سازنده، نظرات و همچنين اهميتي که رسانه هاي گروهي در ارتقاي سطح آگاهي و تعالي فرهنگ و دانش عمومي دارند، بي گمان يکي از مهمترين عوامل توسعه فرهنگي و از نشانه هاي پويايي و تحرک هر جامعه است. بديهي است که توسعه فرهنگي، به معناي گسترده آن که در برگيرنده گشايش و گسترش گفت وگوهاي فلسفي و فرهنگي و ادبي و هنري است، نه تنها عامل اصلي رشد خودآگاهي جمعي، بلکه زمينه ساز توسعه سياسي و اقتصادي و پيشرفت علوم و در واقع نخستين پيش شرط حل بنيادي مسايل و رفع مشکلات فراگير جامعه است.
البته اين همه زماني ميسر و متحقق مي شود که از يک سو صاحبان قدرت و دولت، با قانون گرايي و قانون گذاري و سعه صدر به رسانه هاي گوناگون و نقش آنان در جامعه بنگرند و به ويژه، رسانه هاي گروهي را نه به مثابه «دشمنان بالقوه» يا بلندگوي تبليغاتي نظام حکومتي، بلکه به عنوان رکني اساسي در کنار و همطراز قواي مقننه و مجريه و قضائيه باور کنند و به رسميت بشناسند. از سوي ديگر اما ارباب جرايد و اهالي قلم نيز بايد که به رسالت فرهنگي و مسئوليت خود در اطلاع رساني درست و ترويج تفاهم و تبليغ تسامح و تقويت حس همبستگي ملي و همزيستي مسالمت آميز آگاه باشند و جدا از هتک حرمت اشخاص و دروغ پردازي و شايعه پراکني و از همه مهمتر، از تبليغ خشونت بپرهيزند.