در یک دسته بندی کلی اشخاص به دو دسته تقسیم می شوند:
1-اشخاص حقیقی(طبیعی) که همان افراد انسانی را شامل می شوند که می توانند یک هدف مشخص صاحب حق و تکلیف شوند.
2-اشخاص حقوقی: این اشخاص در مقابل اشخاص حقیقی قرار می گیرند لذا تا زمانی که قانون آنها را شناسایی نکرده، شخصیت حقوقی بوجود نمی آید.
شخص حقیقی به محض تولد و حتی به شرط زنده متولد شدن، متمتع از حقوقی مدنی است و هیچ کس نمی تواند این حق را از شخص حقیقی بگیرد و استمتاع از حقوق مدنی نیاز به شناسایی قانونی ندارد.
شخص از نظر حقیقی) شخص موجودی است که دارای حق و تکلیف است، شخص دارای زندگی حقوقی است و می تواند در این زمینه یا اعمال حقوقی و انجام دادن تکالیف خود نقش ایفاد کند.
2-شخصیت از نظر حقوقی: وصف و شایستگی شخص برای اینکه حق و تکلیف داشته باشد.
3-وضعیت: وضع حقوقی شخص و موقعیت او نسبت به حقوقی است که می تواند در جامعه داشته باشد.
4-اهلیت: توانایی و شایستگی شخص برای دارا شدن
حقوق مربوط به شخصیت:
قابلیت نقل و انتقال و فروش ندارد یعنی ارزش آن معنوی است. قابل توقیف از سوی بستانکار نمی باشد. زیرا حقوق مربوط به شخصیت از حقوق مالی محسوب نمی شود و در آخر حقوق مربوط به شخصیت به ارث نمی رسد.