خوش آمديد,
مهمان
|
|
تعریف عقد از ماده(183)
برای دستیابی به تعریف حقوقی عقد باید از ماده(183) قانون مدنی شروع کرد که تعریف مورد نظر را چنین بیان میکند: "عقد عبارت است از اینکه یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر تعهد بر امری نمایند و مورد قبول آنها باشد."این تعریف قانونگذار که برداشت از تعاریف فقها است از جهات مختلفی مورد ایراد حقوقدانان واقع شده است از جمله،مرحوم دکتر سید حسن امامی مینویسد:"تعریف مزبور ناقص است زیرا فقط تعریف از عقد عهدی نموده و شامل عقد تملیکی که به وسیله آن مالی از مالکیت کسی خارج و در مالکیت دیگری داخل میگردد نمیشود،چه در این گونه عقود به نفس عقد،انتقال ملکیت حاصل میگردد و تعهدی مستقیما ایجاد نمیشود و تعهدی که در عقود تملیکی به وجود میآید فرعی میباشد مانند تعهد به تسلیم مبیع و ثمن ناشی از بیع"(7)اگرچه تعریف مذکور در ماده عقد،از فقه گرفته شده و طبیعتا انسان چنین میپندارد که اشکال یاد شده هم به نوعی به تعریف فقها برمیگردد ولی اندکی توجه اشتباه را مرتفع میسازد، زیرا به طوری که میدانیم،تعریف فقها به "هو الایجاب و القبول"خلاصه میشود و کاری به موجب و قابل ندارد حال آنکه ایراد فوق بر اطراف عقد یعنی موجب و قابل وارد شده است ولی به تعریف،تنها بطور کلی، عقد لازم فقط برای ایجاد،نیاز به توافق دو اراده دارد ولی پس از ایجاد بدون نیاز به توافق دو اراده به دوام خود ادامه میدهد در حالی که عقد جایز پس از ایجاد برای تداوم، نیاز به توافق اراده طرفین دارد.پس میتوان گفت هر عقدی که فقط حدودثا و بقائا نیاز به توافق ارادههای طرفین داشته باشد جایز است. |
مدير دسترسي عمومي براي نوشتن را غيرفعال كرده.
|