فرهنگ یعنی روش زندگی اجتماعی انسان .فرهنگ اجباریست ولی نوع آن اختیاریست .
اجتماع بستر جاری شدن فرهنگ است .
کار دولت ها در رابطه با فرهنگ : 1- سیاستگذاری فرهنگی (باید ها و نباید ها )
2- اجرای سیاست ها
اصل 44 قانون اساسی در رابطه با کاهش تصدی گری و خصوصی سازیست
تعريف فرهنگ:فرهنگ روش زندگي اجتماعي انسان است.

برنامه هاي فرهنگي :تمام فعاليتها و برنامه هايي كه جهت حفظ فرهنگ موجود در جامعه اجراء ميشود.

روش :نحوه رفتار كردن .
برنامه ریزی یعنی :1. نگرش یه هدف 2.تخصیص منابع 3.انتخاب راه ها که بحث عملیاتی میشود .در بحث سیاست گذاری فقط اهداف تعین میشود .
برنامه :بعضی اوقات ذهنی میباشد و بعضی اوقات سند مکتوب ناشی خروجی برنامه ریزی میباشد.
برنامه ریزی یعنی : یک سلسله عملیات منظم سیستماتیک و مرتبط با یکدیگر که به منظور دستیابی به یک سری اهداف معین و مشخص توسط یک نهاد ، سازمان یا دولت برای یک مدت معین انجام میگیرد.
برنامه ریزی دوره مند میباشد ، در برنامه ریزی تعیین هدف یافتن و ساختن راه رسیدن به آن.

هدف

ابزار روش
 
مفاهیم مستتر در برنامه ریزی :
1.اولین مفهومی که برنامه ریزی به آینده مینگرد و برنامه ریزی برای حال نیست.برنامه ریزی کمکم میکند آینده غیر قابل تصور فرد را پیش بینی و تصور کند.
2.تصمیم گیری در مورد اینکه په کاری باید انجام گیرد که به هدف برسد، وسایلی که رسیدن به آن را فراهم میکند.
3.تصمیم و طراحی وضعیت مطلوب در اینده و یافتن و ساختن راهها و وسایلی که رسیدن به آن را فراهم میکند.
4.طراحی عملیاتی که شی یا موضوعی را بر مبنای شیوه ای که از پیش تعریف شده تغییر دهد.
5.برنامه ریزی فرایندی برای رسیدن به اهداف میباشد.
6.برنامه ریزی مهمترین و کلیدی ترین راه برای رشد است .
7.برنامه ریزی یعنی اندیشیدن از قبل
در عصر حاضر آینه ، آینه مبهم میباشد.چیزهایی که در محیط اتفاق میفتد بستگی به سطح محیط دارد.
انواع محیط :
1.فردی 2.محلی 3.منطقه ای 4.ملی 5.فرا ملی 6.بین المللی 7.جهانی
آینده مبهم در این محیط ها نهفته است.آینده ها در محیط ما قابل تصور هستند.برنامه ریزی میتواند نقش مهمی در کمک به جلوگیری ارز اشتباهات و یا تشخیص فرصتهای پنهان باز کند.
هدف از برنامه ریزی :
1.افزایش احتمال رسیدن به هدف از طریق تنظیم فعالیت ها
2.اقزایش منفعت اقتصادی از طریق مقرون به صرفه ساختن عملیات
3.متمرکز شدن بر طریق دستیابی به مقاصد و اهداف
4.محیا ساختن ابزاری برای کنترل که نظارت میباش
دولت و برنامه هاي فرهنگي

ضرورت و اهميت برنامه ريزي چيست ؟
برنامه ريزي براي آينده است براي وارد شدن در هر محيطي بايد اطلاعات جامعي داشته باشيم .برنامه ريزي ما را آماده مي كند براي حضور در جاهاي مختلف و يكي از وظايف مدير است يكي از كارهاي مدير از جايي كه هست بايد با برنامه ريزي به جايي كه مي خواهد برسد وصل شود .
در برنامه ريزي چه چيزي مهم است :
1 – هدف
2- ابزار – منابع –امكانات وسايل
3- روش ها و رفتارها و چگونگي رسيدن به هدف
نياز انسان نا محدود است و هم متنوع و رو به افزايش برنامه ريزي نيازهاي متنوع و رو به افزايش نامحدود ما را متناسب مي كند .و همه سازمانها به دنبال آن هستند كه منابع محدود خودشان را براي رسيدن به هدف صرف كنند و كم نياورند و بايد تخصيص منابع داد و برنامه ريزي كرد.آينده مبهم است تغييرات انكارناپذير در محيط مبهم بر اهميت برنامه ريزي مي افزايد .
بين موثر بودن كارها و كارا بودن فعاليتها تفاوت است :
موثر بودن :‌يعني انجام كارهاي درست انجام دادن (‌در اين مرحله كارغلط را درست انجام مي دهي )
كارابودن فعاليت : درست انجام دادن كار (كار را خوب انجام مي دهي )
برنامه ريزي در هر سازمان محاسني دارد :
1- افزايش احتمال تحقق اهداف سازمان .
2- برنامه ريزي كمك ميكند براي اجراي منظم تصميمات فرصت ايجاد كند .
3- برنامه ريزي صرفه اقتصادي ايجاد مي كند .
4- برنامه ريزي شماراآماده مي كند انطباق با شرايط متغير محيطي.
5- برنامه ريزي به طور صحيح از منابع استفاده مي كند .
6- برنامه ريزي ابزارهاي كنترل را فراهم مي كند .
7- برنامه ريزي ممكن مي كند سنجش ميزان پيشرفت را .
8- برنامه ريزي به دست اندركاران امكان مي دهد كه از سازمان و اهداف و نقش آنها آگاهي پيدا كنند .
9- برنامه ريزي كارگروهي را تقويت مي كند .
حدوديت‌هاي برنامه‌ريزي
1 – برنامه‌ريزي مستلزم صرفه هزينه وقت است
2 – برنامه ريزي سازمان‌هاي كوچك چون توان مالي ندارند.
3 – برنامه‌ريزي بيشتر بر مبناي حدس و گمال و احتمال است.
مراحل عمده برنامه ريزي
1 – آگاهي از فرصت‌ها
2 – اهداف كوتاه مدت را تعيين مي‌كند.
3 – تعيين مفروضات
4 – تعيين گزينه‌هاي مختلف
5 – ارزيابي گزينه‌هاي مختلف
6 – انتخاب يك راه
7 – فرمونل كردن برنامه ها
8 – تحقق كردن برنامه ها بوسيله بودجه بندي
گام‌هاي برنامه‌ريزي
1- كي 2 – چه وقت 3 – چرا 4 – كجا 5 – چه 6 – كدام 7 - چطور
انواع برنامه ريزي
نوع اول : گاهي اوقات برنامه‌ها براي مقاصد متنوعي تنظيم مي‌شوند و در هر وضعيت به گونه‌اي متناسب با آن شگل مي‌گيرند.
1 – برنامه‌ريزي تخصصي
الف ) برنامه‌ريزي و كنترل توليد ب ) برنامه ريزي نيروي انساني ج ) برنامه‌ريزي مالي و تنظيم بودجه
2 – برنامه‌ريزي عملياتي 3 – برنامه‌ريزي راهبردي
نوع دوم : از نظر مدت اجر
1 – برنامه‌ریزي بلند مدت 2 - برنامه‌ريزي ميان مدت 3 – برنامه‌ريزي كوتاه مدت
نوع سوم : از ديدگاه مسائل اجتماعي و اقتصادي به منظور ارتقا سطوح مختلف جامعه
1- برنامه‌ريزي كلان 2- برنامه ريزي بخشي 3 – برنامه‌ريزي در سطح طرح خرد
نوع چهارم :
1 – روستايي 2 – شهري 3 – منطقه‌اي 4 – ملي 5 – بين‌المللي
نوع پنجم:
1 – اجتماعي 2- اقتصادي 3 – سياسي