1- به چهار گروه تقسیم می شوند:
الف- گروههای بسته: جوامعی هستند که نوآوریهای اقوام دیگر را به سختی می پذیرند و در تکنولوژی و سنن و زبان جامعه خود متعصبند، موقعیت جغرافیایی و عدم رفت و آمد با گروههای دیگر می تواند از جمله عوامل این امر باشد.
ب- گروههای باز: این جوامع به علت موقعیت مکانی (محل عبور گروههای دیگر، حالتهای بندری) یا مسافرت های افراد و عوامل دیگر، آمادگی پذیرفتن، عاریت گرفتن و تقلید در زمینه های مختلف فرهنگی را دارند.
ج- گروههای مهاجر: برخی از گروهها به صورت دسته جمعی یا پراکنده (در اثر عوامل طبیعی مثل سیل، زلزله و خشکسالی یا جستجوی کار و یا مسائل سیاسی) مجبور به کوچ شده اند و برای انطباق با جامعۀ میزبان، فرهنگ جامعۀ جدید را می پذیرند و ممکن است بعدها برای حفظ یا احیای هویّت ملی خود بعضی از جنبه های فرهنگ گذشته را رواج دهند.
د- گروههای مهاجم: گروههایی هستند که در اثر تهاجم سیاسی و نظامی جامعۀ دیگر را اشغال می کنند. تاریخ نشان داده که گروههای مهاجمی که برای همیشه مانده اند نه به آسانی فرهنگ آن جامعه را پذیرفته اند و نه به آسانی توانسته اند فرهنگ خود را اشاعه دهند. ولی در بعضی از موارد دیده شده که هم مواردی از فرهنگ جامعه مغلوب را پذیرفته اند و هم توانسته اند فرهنگ خود را تحمیل کرده یا اشاعه دهند.
2- فرهنگ عبارت از شیوۀ زندگی تجمعی از مردم است. در صورتی که جامعه تجمع نظام یافته افرادی است که شیوۀ زندگی معینی را دارا باشند. به عبارت ساده تر: یک جامعه متشکل از افراد است. کیفیت و نحوۀ رفتار و اعمال آن افراد فرهنگشان را تشکیل می دهد.
اگر خصوصیت دارای فرهنگ بودن را از جوامع انسانی برداریم، فقط تجمع و «اجتماعی بودن» نمی تواند صفت ممیزۀ انسان از سایر حیوانات باشد.
3- فولکلور عبارت از باورها و اعمال گروهی است که با موازین علمی و منطقی جامعه انطباق ندارد و اجرای آنها بر حسب عادت و تقلید و هم چشمی و سرگرمی صورت می گیرد. مانند مراسم و باورهای پیرامون تولد، ازدواج، مرگ و میر و آداب و خوراک و پوشاک در جشنها و نیز آوازها و قصه ها.
با توجه به این تعابیر نمی توان فرهنگ و فولکلور را مترادف یا معادل یکدیگر دانست، بلکه باید گفت که فولکلور جزئی از مجموعۀ اعمال و رفتار فرهنگی جامعه است