خوش آمديد,
مهمان
|
|
مقصود گردشگري فرهنگي (Cultural tourism)
آن بخش از جریان گردشگري است كه به جذابيتهاي فرهنگي خاص توجه مي كند. اين جنبه هاي جذابيت متفاوتند و شامل كارهاي انجام شده، موزه ها ، نمايشگاهها و از اين قبيل چيزها مي شود.در كشورهاي توسعه يافته جذابيتهاي فرهنگي شامل حوزه هاي هنري ، نمايش نامه ها ، اركسترها . ساير كارهاي هنري و موسيقي مي شود . مسافر به محل خاصي مي رود تا از يك موزه مشهور ، مثل پرادو در مادريد يا لوور در فرانسه ديدن نمايد . يا در سالني بنشيند كه اركستر سمفوني وين برنامه اجرا مي كند . گردشگري فرهنگي طبق اصول جهاني به 2 نوع تقسيم مي شود : 1- گردشگري نوع اول كه ديدار از سايتهاي ملموس مانند موزه ها، سايتهاي تاريخي ، باستان شناسي ، معماري و … مي شود گردشگري نوع دوم : كه شامل آثار ميراثي ناملموس مانند آداب و رسوم ، فرهنگ ، نوع معيشت و … جنبه هاي علمي مردم شناسي مي باشد. طبق آمار سازمان جهانی گردشگری، ۳۷درصد گردشگری بینالمللی با انگیزۀ فرهنگی است و بهطور چشمگیری این فرایند در حال افزایش است. رشد روزافزون این نوع از گردشگری، توجه برنامهریزان و سیاستگذاران را در جهان به خود معطوف کرده است و در فرایند برنامههای توسعۀ ایران نیز این تأثیر بهخوبی مشاهده میشود. درهرحال، بهنظر کارشناسان، گردشگری فرهنگی عبارت است از: مسافرت افراد از محل سکونت خود به مکانهایی که جاذبۀ فرهنگی و تاریخی و یادمانی دارند. این جابهجایی بهقصدِ کسب اطلاعات و ارضای نیازهای فرهنگی انجام میشود. مشخصههای گردشگران فرهنگی عبارت است از: تحصیلات دانشگاهی، بالابودن میانگین سنی، شاغلبودن، تمایل به آشنایی با فرهنگ مناطق مختلف، علاقهمندی به چشماندازهای فرهنگی، برنامهریزی برای بازدید از موزهها، نمایشگاههای هنرهای سنتی و صنایع دستی و آثار معماری، تمایل به شناخت آیینها و سنتها و رویدادهایی نظیر چهارشنبه سوری، عزاداریها، تعزیهخوانی و لذتبردن از آثار هنری شامل، نقاشی، خوشنویسی، فیلم، تئاتر، موسیقی، مینیاتور، کاشیکاری، قالیبافی و انواع تزیینات وابسته به معماری. |
مدير دسترسي عمومي براي نوشتن را غيرفعال كرده.
|