گردشگری پدیده قرن بیستم است و نمی توان آن را نادیده گرفت؛ بلکه باید به عنوان پدیده ای که وجود دارد (خوب یابد) به آن نگریست. همه ساله میلیونها نفر به سفر می روند و کسی نمی تواند آنها را از سفری باز دارد، آنها خواهند آمد، پس بگذارید از این حرکت به عنوان منبعی برای توسعه استفاده شود.
اهمیت گردشگری به عنوان پدیده ای نوین از ابعاد مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی قابل بحث و بررسی است.
اهمیت گردشگری:
گردشگری در عصر حاضر، به عنوان صنعت بدون دود، توانمندیها و طرفداران بسیاری دارد.
افزایش شمار گردشگران موجب رونق یافتن کسب و کار و افزایش درآمد شرکت ها و موسساتی می شود که در این عرصه فعالیت می کنند.
توسعه گردشگری، به ویژه در کشورهای کمتر توسعه یافته، عامل موثری در مقابله با فقر است و موجب افزایش درآمد قشرهای مختلف، کاهش بیکارری و رونق اقتصادی و در نتیجه بهبود کیفیت زندگی مردم و افزایش رفاه اجتماعی می شود. بررسی ها نشان می دهد که ارزهای به دست آمده از فعالیت های گردشگری، در تنظیم تراز پرداخت های بسیاری از کشورها، به ویژه کشورهای کمتر توسعه یافته که معمولاً وابسته به یک محصول اند، موثر واقع شده است.
گردشگری در عصر حاضر ، به عنوان صنعت بدون دود ، توانمندیها و طرفداران بسیاری دارد .
افزایش شمار گردشگران موجب رونق یافتن کسب و کار و افزایش در آمد شرکت ها و موسساتی می شود که در این عرصه فعالیت می کنند .
توسعه گردشگری ، به ویژه در کشورهای کمتر توسعه یافته ، عامل موثری در مقابله با فقر است و موجب افزایش درآمد قشرهای مختلف ، کاهش بیکاری و رونق اقتصادی و در نتیجه بهبود کیفیت زندگی مردم و افزایش رفاه اجتماعی می شود . بررسی ها نشان می دهد که ارزهای بدست آمده از فعالیت های گردشگری ، در تنظیم تراز پرداخت های بسیاری از کشورها ، به ویژه کشورهای کمتر توسعه یافته که معمولا وابسته به یک محصول اند ، موثر واقع شده است .
البته اهمیت و نقش اقتصادی گردشگری نباید باعث غفلت از سایر ابعاد آن ، به ویژه بعد فرهنگی شود .بدیهی است که قرابت و روابط فرهنگی ملل ، از آن جا که پایه و اساس صلح و دوستی و به تبع آن روابط اقتصادی میان آنهاست ، در توسعه همه جانبه آنها نیز سهم بسزایی دارد .
تاریخچه گردشگری :
قدیمی ترین اشکال رایج گردشگری در اروپا ، مسافرتهای اشراف و شاهزاده های جوان به نقاط مختلف برای آشنایی با شیوه های مختلف حکومت و زندگی مردم بود .
در قرون وسطی نیز سفرهای دور و دراز همچنان در انحصار بازرگانان و دریا نوردان بود . تجار آسیایی و اروپایی برای رسیدن به چین و آفریقا از دریا و خشکی رهسپار مقصد می شدند و پس از عرضه ی کالاهای خود اجناس محل را می خریدند و به سرزمین دیگر می رفتند . مسافرت دیگری که به خصوص در قرون وسطی رونق داشت ، سفرهای زیارتی بود ; بدین ترتیب که پیروان ادیان مختلف ، غالبا پیاده و گاه سوار ، به مراکز زیارتی خود سفر می کردند .
از سده چهارده تا هفده ، بیشتر مسافرتها با هدف کسب دانش و تجربه انجام می شد .
انقلاب صنعتی ، که از سال 1750 تا 1850 به طول انجامید پایه گردشهای دسته جمعی را به وجود آورد . انقلاب صنعتی همچنین موجب پدید آمدن ماشین ها ، قطار و کشتیهاییشد که با نیروی بخار کار می کردند و می توانستند افراد را به نقاط دور و با سرعت بالا برسانند .