در تعریف حقوقی گفته میشود: دولت آن واحدی است که ویژگیهای زیر را دارد:
1)جمعیت،2)حکومت،3)سرزمین،4)حاکمیت(انحصار قدرت).
تعریف فلسفی
دولت دارای یک هدف اصلی است: ویژگیهای و بسنده دولت کمال مطلوب،دولت خوب،یا دولت کامل را توصیف کند.از لحاظ فلسفی سه مکتب فکری وجود دارد:
دولت برای ایجاد هماهنگی میان اجزای گوناگون و ضروری جامعه وجود دارد.این نظریه فیلسوفانی مانند افلاطون،ارسطو،آباء کلیسا(آکوئینتاس،اگوستین)و سیسرو تعلق دارد.
دولت در نتیجه یک «قرار اجتماعی» به وجود امده است.این نظر به فیلسوفانی مانند هابز،لاک، و روسو تعلق دارد.
دولت در نتیجه ی مبارزه میان نیروهای متضاد اجتماعی پذیذار شده است.مارکس و پیروان او این نظر را ارائه کرده اند.
تعریف سیاسی
دولت بر پایه ی کمال مطلوب فیلسوفانی که آن را آرزو کرده اند قرار ندارد،بلکه بر واقعیتهایی که در گذسته وجود داشتند،اکنون وجود دارند و در آینده نیز وجود خواهند داشت،متکی است.در این نظر گفته میشود که جامعه از صورتبندیهای بسیار ساده تا بسیار پیچیده،بر پایه ی تغییرات در نظام تولید،رشد یافته است.جامه ی انسانی در عهد بسیار باستان،حدود سه میلیون سال پیش اغاز شد.هزاران سال گذشت تا اینکه انسانها سرانجام از زنذگی حیوانی درآمدند و جامعه ی انسانی پدیدار شد.هسته اصلی این سیر تکامل انسانها،کارکار بوده است که سبب تولید میشود.هیچ جامه ای وجود نداشته است که در آن تولید نباشد،زیرا انسان نیازهای اساسی دارد که بدون تولید کردن تأمین نمیشود.در جریان این تولید،گروهها و طبقات اجتماعی و اقتصادی پدیدار شدند و کار انسان،از او بیگانه شد.مارکس و انگلس عقیده داشتند که در روند پیدایش طبقات،کار انسان از او بیگانه شده است و انسان پیوسته در تلاش غلبه بر این از خود بیگانگی مادی و معنوی است و تنها راه آن تسلط انسان بر روند تولید است.به عقیده ی آنها،فطرت روابط تولید در جامعه های پیشرفته،مبارزه میان طبقات مختلف برای یافتن موضع مسلط در روند تولید است و دولت محصول این مبارزه و نیز بیان ان است.