ماركسيستها مي گويند تمركز بر پايه اقتصادي به اين معني است كه كنترل بر توليد مادي و توزيع متغير
آنها درنهايت قدرتمندترين روشهايي هستند كه در توليد فرهنگي به كار مي روند. بر اساس اين نظريه
علي رغم تاكيدي كه بر توليد مي شود، مصرف فرهنگ عامه يك عامل بسيار مهم اقتصادي درتلاش براي
افزودن سود است و اگر منابع ارتباط جمعي نتوانند آن را در نظر گيرند سود نخواهند برد. براين مبنا
ساختار مالكيت و كنترل چگونه نمي تواند محبوبيت فرهنگ عامه را توجيه كند.


اقتصاد سياسي مي خواهد سازمان هاي رسانه اي را به عنوان موسساتي كه بين ساختار اقتصادي رسانه ها
و بازده فرهنگي آنها واسطه هستند، مورد مطالعه قرار دهند. اما در سازگار كردن اين هدف با ادعاي خود
مبني بر اينكه دامنه فعاليتهاي آنها به دليل نياز به توليد و انتشار ايدئولوژي طبقه حاكم محدود است، با
دشواري رو به رو مي شود.


فمينيسم و فرهنگ عامه:
افزايش توجه به حضور زنان در فرهنگ عامه بخشي از تجديد حيات وسيعتر نظريه فمينيستي است.بسياري
از آثار اوليه درباره زنان و فرهنگ عامه برآنچه تاكمن آن را فناي نمادين زنان ناميده است متمركز بوده
اند. اين نكته به عدم توجه توليد فرهنگي و بازتوليد رسانه اي به زنان و درنتيجه در حاشيه قرار گرفتن و
ناچيز محسوب شدن زنان و منافع آنان اشاره مي كند.