توده در اصطلاح به مجموعه اي گفته مي شود كه در آن فرديت از بين رفته است و
نوعا تجمع بسيار بزرگي از افراد بي تفاوت است كه براي يكديگر ناشناخته اند اما به علت توجه شان به
برخي منافع واقع در بيرون از محيط يا كنترل مستقيم و شخصي شان، به هم نزديك مي شوند.


اما در مجموع بايد گفت با توجه به اظهار نظرهاي انديشمندان ويژگ يها و مولفه هاي تشكي لدهنده
پديده توده را م يتوان اين گونه ارزيابي كرد:




بايد خاطرنشان كرد كه استعمال كلمه
توده از قرن گذشته تاكنون بيشتر با هدف هاي سياسي همراه بوده است و هنوز هم مفهوم طبقاتي دارد.



عده اي براي توده معناي مثبت انقلابي قائل هستند و براي معرفي طبقه كارگر، زحمتكش و
توليدكننده از آن استفاده مي كنند كه براي تحقق اهداف جمعي سازمان يافته اند. اصطلاحاتي نظير
"جنبش هاي توده اي" و "احزاب توده اي" و "حمايت توده اي" نيز به همين معنا ب هكار مي روند. اما در
مقابل محافظه كاران و طرفداران حفظ موقعي تهاي اشرافي و انحصاري گذشته كه از شركت كردن مردم
در سرنوشت خودشان ناراضي بودند، توده را به معناي منفي و تحقيرآميز استعمال مي كنند.