سرم پایین بود و مثل اکثر اوقات مشغول نوشتن
که ناگهان گوشی تلفن شروع کرد به زنگ زدن
باورم نمی شد
صدای عزیزی بود
که در مشهد با او دوستی خود را آغاز کرده بودم
آرام و شمرده گفت : سلام
دارم میرم زیارت ضامن آهو
یادت افتادم
قطار دلم با قطار دلت همراه شد
و گفتم بگم که یادتم
گفتم سفر با قطار یعنی زیبایی در سفر
و عشق داشتن به اینکه کی میشه از تو کوپه
به شمس الشموس
سلام بدی و بگی
یا علی موسی الرضا میشه
به من نگاه کنی
من تو رو صدا کنم توام
منو صدا کنی
تو غریبی و منم غریبم اما چی میشه
این دل غریبه رو با خودت آشنا کنی
التماس دعا

می شود برای من دعا کنی/ یا به جای من خدا خدا کنی/می شود دل شکسته مرا /همنشین مضجع رضا کنی.
التماس دعا