دغدغه مقام معظم رهبری از مجموعه دانشگاهی و مطالبات ایشان از علوم انسانیِ رایج با تعابیری چون« این مقدار پیشرفت علم راضی کننده نیست، حقیقتا بنده راضی نیستم؛ این علوم بر مبانی متعارض با قرآنی و اسلامی بنا شده و دارای سه عیب عمده(نگاه مادی، ترجمه ای بودن، عاری از مبانی قرآنی و اسلامی)؛ ما هنوز خیلی فاصله داریم تا آنجایی که باید برسیم» هشداری است به همه آنهایی که دغدغه اسلامی شدن را دارند. در واقع، تمام آن چه که لازم بود گفته شود،گفته شده و آن چه قرار بود فهمانده شود نیز فهمانده شده از آن جمله: « تبیین وضع موجود، ضرورت تغییر، موانع فرارویِ تحول، ترسیم هدف، شاخص های ورود به عرصه تولید، الزامات، نباید بگذاریم وقت بگذرد، امروز اگر براى علم مجاهدت نکنیم، فرداى ما فرداى تاریکى خواهد بود»حجت را بر همه تمام کرده اند. این که بیاییم همین مسایل را با جملات دیگری تکرار کنیم، وقت هدر دادن است. هم دستور شفاف است و هم به تمام ابعاد مسأله توجه شده است. اگر در بیانات رهبری دقیق شویم و آنها را بر اساس یک فرآیندِ منطقی کنارهم قرار دهیم، به فرمولِ معنا داری خواهیم رسید. به طوری که هر جزء از بیانات، قطعه ای از پازلِ معما را روشن می کند، که با در کنار هم قرار گرفتن، فرمولِ تولیدِ علوم انسانیِ اسلامی بدست می آید. این تحقیق با محوریتِ سخنان رهبری و بازخوانی دیدگاه ها، به استخراج مؤلفه هایِ تولید پرداخته و با قراردادن آن در ساختار چهار مرحله ای:«فضاسازی ذهنی؛ بسترسازی محیطی؛ روش و نرم افزار تولید و تجاری سازی علم با فراهم کردن فضای نیاز» به آن شکل عملیاتی بخشیده است. البته این تحقیق با بهره گیری از دغدغه های رهبری و اصحاب نظر، یک فرآیند اجرایی ارایه تا عملیات تولید بر اساس آن کلید زده شود:« احصای نیازهای جامعه اسلامی، تطبیق و تعدیل رشته ها و سرفصل ها با نیازها، نقد و افشای علوم رایج، جایگزینی سرفصل های جدید و استخراج و تولید محتوا از منابعِ اسلامی.» این چرخه بایستی با مدیریتی متمرکز و تشکیل سه انجمن از متخصصین«علوم انسانی دانشگاهی، علوم اسلامیِ و تلفیقی از این دو»، هدایت و ارزیابی شود.