کشش و کوشش انسان در جهت زیبا شناسی و خوشایندی یکی از ویژگی های فرهنگ است. جوامع انسانی پس از آن که از تهیه غذا لباس و مسکن یعنی نیازهای اولیه مختصر فراغتی یافتند به ظرافت زیبایی نقاشی شعر سرگرمی و بالاخره افرینش هنری پرداختند تا غذا لباس مسکن و اندیشه را راحت تر و خوشایندتر مورد استفاده قرار دهند.
مردم شناسان و جامعه شناسان بدون اینکه بخواهند تاثیر غرایز را در ایجاد آثار هنری تکیه می کنند به عبارت دیگر هیچگاه آثار هنری را جدا از پدیده های فرهنگی در نظر نمی گیرند.
از کتاب زمینه فرهنگ شناسی تالیف دکتر محمود روح الامینی