تبلیغات فرهنگی
«تبلیغات فرهنگی» به نوعی از تبلیغ گفته می شود كه برای القای موضوعات فرهنگی، تقویت ریشه ها، آموزش و در مجموع، تزریق نوعی ایده فرهنگی در اذهان عمومی از آن استفاده می شود و در آن می توان از تمام ابزارهای تبلیغ سود جست.
تبلیغات فرهنگی، زیرمجموعه ای از تبلیغات سیاسی است. همان طور كه قبلاً به تعریف تبلیغ پرداختیم، می توانیم چنین نتیجه گیری كنیم كه «تبلیغ فرهنگی، فعالیتی آموزشی است كه به منظور اطلاع رسانی پیام های فرهنگی انجام می-گیرد»، به طوری كه نتیجه این فعالیت، نفوذ بر دیگران و جذب افكار عموم مردم برای شركت كردن در فعالیت های فرهنگی، نظیر رفتن به نمایشگاه، موزه، تئاتر و سینما است.
این فعالیت نه تنها باید به طور جدّی در سطح هر جامعه وجود داشته باشد، بلكه برای شناخته شدن در سطح جهان، تبلیغات فرهنگی برای آن لازم و ضروری است.
امروزه كشورهایی كه پایگاه عظیم ماهواره ای را در اختیار دارند، می توانند از طریق تبلیغات، ذهن های تمام مخاطبان خارج از كشور را تحت تأثیر قرار دهند و این تبلیغات كاملاً هدف دار و از پیش تعیین شده است.
باید از تبلیغات برای تقویت ریشه های فرهنگی مردم سود جست تا به راحتی تحت تأثیر فرهنگ های تبلیغاتی تخریبی قرار نگیرند.
تبلیغات فرهنگی برای معرفی نمایشگاه های هنری، فرهنگی، موزه ها، كتب و نشریات و یا طرح مطالب مذهبی، مسابقات ورزشی، فیلم و تئاتر و یا تحلیل و یادبود از اشخاص و آموزش های عمومی در سطح جامعه به كار می رود.
طراح در طـراحی، امكان بیش تری برای نمایش دارد، زیرا محتوای موضوع به طـ راح اجازه می دهد تا تغییرات زیبا و هنرمندانه خود را از موضوع مطرح كند و با ذهن و تصوّر بیننده، رابطه معنوی برقرار نماید و بیننده نیز به دلیل فراغت و علاقه معنوی، وقت زیادتری را برای دیدن آن ها صرف می كند

ابزارهای تبلیغات فرهنگی
یکی از ابزارها و امکانات موجود که می تواند در گشودن باب گفت وگو میان فرهنگ ها یا بالعکس در دامن زدن به کینه و نفرت قومی، نژادی و فرهنگی سهم اساسی ایفا نماید، رسانه ها هستند.
از ضروریات مهم برای هر فردی که قصد برنامه ریزی در مورد کاربرد رسانه را دارد، داشتن ذهنی باز و فعال است، زیرا باید بتواند از میان رسانه های مختلف، بهترین رسانه یا رسانه ها را جهت کار تبلیغاتی خود انتخاب نماید. از رسانه هایی نظیر تلویزیون و رادیو گرفته تا رسانه های بسیار جدید امروزی نظیر اینترنت، همه باید مدّ نظر برنامه ریز رسانه قرار گرفته و بتواند آن ها را طبقه بندی کرده و بهترین آن ها را که با مقاصد تبلیغاتی اش درباره مخاطب هماهنگ و متناسب است، انتخاب نماید و به طرز کارآمدی از آن ها بهره برداری کند.
مهم ترین گام برای انتخاب رسانه عبارت است از:

۱ـ تعیین سطح پوشش، فراوانی رؤیت پیام و نحوه تأثیر؛
۲ـ انتخاب در میان انواع رسانه های مختلف؛
۳ـ انتخاب وسیله خاص ناقل پیام؛
۴ـ تصمیم درباره زمان بندی رسانه (همان، ص۱۲۹).
چالش های درونی تبلیغات فرهنگی
۱ـ انفکاک برنامه ریزی فرهنگی از مطالعات و پژوهش های علمی؛
۲ـ ناکارآمدی بخشی از مدیران فرهنگی در حوزه نظر و عمل؛
۳ـ وجود تبلیغات فرهنگی منفی از درون مانند عملکرد نادرست برخی از مسئولان؛
۴ـ ارائه تصویری غیرهنرمندانه و کلیشه ای از دستاوردها و ارزش های فرهنگی انقلاب؛
۵ـ عدم شناخت مخاطب، نیازها و علایق او؛
۶ـ ضعف محتوا و تکنیک در برنامه ریزی فرهنگی؛
۷ـ عدم تولید نظریه و فکر نو در عرصه فرهنگ؛
۸ـ در حاشیه بودن نخبگان و فرهیختگان جامعه در زمینه تصمیم سازی فرهنگی همراه با ضمانت اجرایی؛
۹ـ فقدان وحدت رویه و هدف در میان نهادهای فرهنگی؛
۱۰ـ گسسته بودن طرح های فرهنگی از نیازها و کمبودهای حقیقی جامعه؛
۱۱ـ در نظر نگرفتن اولویت ها و ضرورت های فعلی جامعه در برنامه ریزی های فرهنگی؛
۱۲ـ کالاهای فرهنگی و رسانه هایی که از آن سوی مرزها، فضای فرهنگی کشور را در راستای تخریب و فسادآفرینی سوق می دهند.