ایالات متحده آمریکا تنها تا هشت سال دیگر نفت برای استخراج در اختیار دارد، کی از خصلت‌های هژمون، آن‌گونه که متفکرین نومارکسیست از آن سخن می‌گویند، داشتن دست برتر در اقتصاد جهان است. چون نفت خاورمیانه اکنون و بالاخص در آینده‌ای نزدیک، "شاهرگ اقتصادی" جهان است، در قرن بیست و یکم تنها کشوری می‌تواند مدعی خصلت هژمونیک باشد که بر انرژی خاورمیانه مسلط باشد. ایالات متحده در خصوص کشورهای عربی این تسلط را کسب کرده است. علت اصلی حمله به عراق، علم به همین واقعیت بود. اکنون تنها کشور مهم نفتی خلیج فارس که از حوزه نفوذ ایالات متحده آمریکا خارج است، ایران است، تنها کشور این منطقه که هرگز در طول تاریخ، مستعمره هیچ کشوری در جهان نبوده است و بیش از تمام کشورهای منطقه قدمت دارد.

150 میلیارد بشکه نفت، چیزی نیست که هژمون بتواند نسبت به آن بی‌اعتنا باشد. ایالات متحده در چنین شرایطی یا باید تلاش کند یا ایران را نیز همچون دوران پیش از انقلاب اسلامی، در حوزه نفوذ خود قرار دهد یا اینکه سرانجام، تن به تعامل با ایران دهد. این جبری است که پیش روی آمریکایی‌ها قرار دارد.

نمی‌توان انکار کرد که تحریم‌ها در کوتاه‌مدت اثر وضعی دارند و مشکلاتی را در بخش‌هایی از اقتصاد ایران ایجاد می‌کنند، اما بنابر آنچه گفته شد، اولا با توجه به چشم‌انداز بازار نفت، در درازمدت قابل ادامه نبوده و ثانیا، این فرصت را برای اقتصاد وابسته به نفت ایران فراهم می‌آورند که با تدابیر درست، خود را از این وابستگی ناخوشایند، نجات دهد.

در کوتاه‌مدت، شاید برخی کشورها چون عربستان سعودی بتوانند با ریختن نفت اضافی به بازار تا حدودی از قیمت نفت بکاهند، اما این ظرفیت عربستان محدود بوده، و از پس افزایش تقاضا در اثر ورود جدی‌تر هند و چین به بازار نفت بر نخواهد آمد. از سوی دیگر، نفت عربستان به عکس ایران، یکی از بی‌کیفیت‌ترین نفت‌های جهان است. تنها نفت‌هایی در جهان که می‌توانند از نظر خصوصیات، مشابه نفت ایران دانسته شوند، نفت منطقه اورال روسیه و نفت کردستان عراق است. نفت کردستان هنوز به ظرفیت تولیدی بالایی دست نیافته و نفت اورال نیز مشتریان خودش را دارد.

حتی در کوتاه‌مدت نیز ایران با استفاده از روش‌هایی می‌تواند نفت خود را به فروش برساند. از جمله آن‌که دو کشور چین و هند با توجه به نیاز روزافزون به انرژی، تامین‌کننده‌ای چون ایران را به‌صورت کامل از دست نخواهند داد. نفت در بسیاری از نفت‌کش‌های جهان مخلوط است و جداسازی آن از هم اگر محال نباشد، بسیار مشکل است