بابای پسر بی لباسه !
Bare boy Dad’s
بالأخره خانم داگلاس اتوبوس را جلوی خانه ای نگه داشت و دکمه ی مخصوص را فشار داد تا تابلوی ایست جادویی بیرون بپرد .
Finally, Ms. Douglas has stopped the bus in front of a house and pushed special button for the stop sign to pops (snaps) out.
رایان گفت: حتمأ این خانه ی پسر بی لباسه است.
Ryan said: it must be the house of boy who has no clothes.
آن خانه مثل یک خانه ی کاملأ معمولی بود . یک تاب روی چمن بود و یک ماشین هم در ورودی جلوی خانه. اصلأ معلوم نبود بی لباس ها آن جا زندگی می کنند.
The house was like regular house. A car was parked, in front entrance, of the house and a swing was on the grass. It was not obvious, that people who have no clothes live there.
هیچ کس از خانه بیرون نیامد , بنابراین خانم داگلاس بوق زد. همه گردن کشیدیم تا پسر بی لباسه را بهتر ببینیم , ولی سرو کله اش پیدا نشد.
Nobody came out of the house, then Ms. Douglas blew the horn. Everybody paid better attention to see the boy who has no clothes but he did not show up.
رایان پرسید : پس کجاست؟
Ryan asked: so, where is he?
یک دفعه, در خانه باز شد و مردی با چتر بیرون آمد . آن عجیب ترین صحنه کل تاریخ جهان بود . می دانید چرا ؟
All of sadden, door was open, and a man with umbrella came out. This was the strangest scenes in the all of the world history. Do you know, why?
چون آن مرد لباس تنش بود!
Because, the man (had clothes on) was dressed .


مردی که لباس تنش بود , به طرف اتوبوس ما آمد . از پله ها بالا آمد و به خانم داگلاس چیزی گفت .
The man was dressed came toward our bus, and came up the stairs and told something to Ms. Douglas
بعد از این که آن مرد از اتوبوس پیاده شد , خانم داگلاس گفت : ( ننزب شدنگ . ) حتمأ حسابی از دست آقای ناوال عصبانی شده بود که این همه راه او را تا خانه ی پسر بی لباسه کشانده بود و پسر بی لباسه آن جا نبود.
After the man got off the bus, Ms. Douglas said: “Nanzb Shedang.” She was definitely become angry of Mr. Navel that brought them all the way here to the house of the boy who has no clothes, and then he wasn’t there.

همه پرسیدیم : او چی گفت؟ او چی گفت؟
Everybody asked her: what he said? What he said?
خانم داگلاس گفت : او گفت که همسرش سر راه اداره پسرشان را به مدرسه رسانده . همسرش نمی خواسته پسرشان روز اول مدرسه دیر برسد.
Ms. Douglas said: he said, his wife took their boy to school on the way of to office. His wife didn’t want their boy get to school late on first day of school.
مایکل گفت : شاید مامانش بردشتش تا برایش لباس بخرد.
Michael said: probably he has gone with his mother to buy clothe for him.
خانم داگلاس در اتوبوس را بست و تابلوی ایست را عقب برد .
Ms. Douglas closed bus door and snap-close the stop sign.



قبل از این که بابای پسر بی لباسه توی خانه برگردد , من و رایان از پنجره دولا شدیم بیرون و فریاد زدیم : ( هی , آقا ! شما با لباس می خوابید و وقتی بیدار می شوید لباس هاتان را در می آورید ؟ وقتی پسرتان جیب ندارد , پول ناهارش را کجا می گذارد ؟ )
Before dads boy who has no clothes come back into the house , I and Rayan stoop out and yelled : ( hey, sir ! you sleep with the clothe and when you wake up , take off your clothes ? When your boy who has no pocket, where he put lunch – money? )
خیلی خنده دار بود . بابای پسر بی لباسه هاج و واج ما را نگاه می کرد . بعد برگشت توی خانه.
It was funny, dads boy who has no clothes surprisingly looked at us. Then he returned to the house.
بی لباس ها عجیب و غریب اند.
People who have no clothes are bizarre