"لطفا اینجا پارک نکنید " و تصویر یک جرثقیل به هنگام حملخودرو
این یک پیام اقناعی است که با تکیه بر جبر و فشار و آمیزه ای از شرطی سازیمنجر به تغییر رفتار در مخاطب می شود و او را مجبور می کند تا طبق هدف و منظور پیامگذار رفتار نماید.
چنین کوششی چنانچه با تکیه بر استدلال منطقی و ایجاد شناخت در مخاطبان باشد، "متقاعدسازی" (اقناع) نام می گیرد و اگر با برانگیختن عواطف و هیجانات توام باشد "ترغیب"است..
در مورد اقناع، دو دیدگاه متفاوت ارایه شده است. عده ای بر این باورند که هدف ازپیام های اقناعی تغییر در "رفتار "مخاطبان می باشند. اما گروهی دیگر بر ایناعتقادند که هدف از پیام های اقناعی تغییر نگرش مخاطبان است. گروه دوم می گویند کهپیام گذار اقناعی این قدرت را ندارد که در رفتار و زندگی مخاطب تغییر ایجاد کند ویا بر هنجارهای گروهی و وابستگی های او تاثیر بگذارد. پیام گذار تنها می تواند بهمخاطب اطلاعات بدهد تا شاید بتواند عقیده و نگرش او را نسبت به چیزی تغییر دهد و یاعقیده و نگرش جدیدی در او ایجاد کند تا در فرصت مناسب از مخاطب بخواهد طبق اهداف وآمال پیام گذار عمل و رفتار کند.
گروه اول معتقدند که هدف از ارتباطات اقناعی تغییر رفتار است نه تغییر نگرش. آنهامی گویند تغییر "نگرش" در فرد سخت است اما تغییر رفتار آسان. رفتارگریان اعتقاددارند پس از تغییر رفتار در فرد، به دلیل فشار شرایط (فعالیت اقناعی – انگیزش هایمحیطی ) فرد در امتداد تغییر رفتار خود برای جلوگیری از ناراحتی روانی که به دلیلتضاد ذهن و عمل دچار آن شده است، ناچار است خود شخصا به کمرنگ کردن باورهای خود وحتی تغییر آنها اقدام کند که در این صورت منجر به تغییر نگرش می شود.
این در حالی است که "وفل" ( Woefel)و همکارانش نظریه دیگری در مبحث ارتباطات اقناعیارایه می دهند که متفاوت با دو دیدگاه قبلی است. بر حسب این دیدگاه اقناع چندان هممتضمن تغییر نگرش یا رفتار فرد در قبال یک موضوع محرک نیست، بلکه دربردارنده تغییرادراک فرد از آن چیزی است که هدف محرک است و فرد درباره آن، نگرش خود را ابراز میکند. وفل تغییر ادراک را هدف اصلی پیام اقناعی دانسته که منجر به تغییر نگرش درمورد موضوعی مشخص می شود.
برای اینکه به تعریفی دقیق تری از اقناع برسیم، ضرورت دارد که نگرش را به عنوان یکیاز عناصر اصلی تعریف اقناع، بررسی وتعریف نماییم، ویژگی های نگرش را شرح و سپس آنرا از مفاهیم وابسته چون افکار، اعتقادات و ارزش ها متمایز کنیم.
نگرش ها ارزیابی های پایدار از جنبه های مختلف دنیای اطراف ما هستند و آمادگی پاسخدهی نسبت به محرک های محیطی را فراهم می آورند.
میلر" ( Miller) ساده ترین تعریف را اقناع ارایه کرده است. او ضمن اینکه سه وظیفهاصلی اقناع را تقویت نگرش، تغییر نگرش و پرورش نگرش ذکر می کند ؛ می گوید: "نگرش یکمیانجی ارزشی است که افراد را مستعد رفتارهای گزینشی در قبال برخی از محرک ها میکند." "جزء تاثیرگذار"، به "احساسات یا هیجانات فرد" در مورد موضوع نگرش اشاره دارد.مقیاس های "جهت" و "شدت" هر دو به این بخش ارتباط دارند. وقتی شخصی می گوید" من مخالف کمک های اقتصادی دولت هستم" با نشان دادن "جهت احساسات" واکنش تاثیرگذاری دربرابر محرک کمک های دولتی نشان داده است. اگر او بیفزاید که "و عمیقا به این مساله معتقدم " به "شدت احساس" خود اشاره کرده است.
"جزء کرداری" نیز بعد "عملی و یا رفتاری" نگرش است که به راحتی می توان با طرح پرسشهایی از شیوه عمل فردی در خصوص نحوه برخورد وی با موضوع یا شرایطی خاص آن را اندازهگیری کرد.
بنابر این وقتی پیام گذار اقناعی تشخیص می دهد که تجربیات گذشته یک فرد ممکن است درپذیرش تجربیات تازه موثر باشد در تهیه و تنظیم پیام تلاش می کند تا نگرش قبلی مخاطبرا مد نظر قرار دهد. پس اگر مخاطب به موضوع پیام آشنایی و آگاهی داشته باشد وهمچنین نظر وی نسبت به آن موضوع مساعد باشد ، پیام گذار می تواند با تقویت نگرش ویاحتمال گذر به مرحله عمل را در مخاطب افزایش دهد.

ممنون از مطلب شما