اموال مباح رابه وسیله حیازت می توان تملک کرد درماده 146 قانون مدنی راجع به حیازت صحبت میشود حیازت مباحات به تناسب انواع آن متفاوت است برای مثال حیازت زمین موات ملازمه با احیا آن دارد وباید دراثرکارهایی که درعرف مردم آباد کردن محسوب میشود برای زراعت یا درختکاری یا ساختن بنا قابل استفاده شود ولی حیازت اب رودخانه وماهی ها به تصرف مادی این اشیا است .حیازت دفینه به کشف آن وحیازت حیوانات وحشی به شکار کردن ان ها است

(حیازت مباح) – عمل حقوقی است که درصورتی سبب تملک میشود که به این قصد انجام شود طبق ماده 143قانون مدنی – بنابراین اگر افراد قبیله ای برای اقامت چند هفته خود زمینی را مسطح و آباد سازند ووسائل تصرف درآب مباحی را فراهم سازند چون قصد تملک ندارند مالک آن زمین یا آب نخواهند شد همچنین است تصرف نظامیانی که برای ایجاد اردوی موقت درزمینی انجام میشود
بدین ترتیب حیازت دارای دو رکن مادی و معنوی است
الف- تصرف و وضع ید با استیلای برمال با امکان تصرف وانتفاع
ب-مهیا کردن وسایل تصرف و استیلا
2- رکن معنوی به قصد تملک است خواه ازسوی شخص متصرف انجام شود یا ازسوی کسی که او را مامور به تصرف و احیا کرده است

منبع :کتاب اموال و مالکیت دکتر ناصرکاتوزیان