به نام ایزد یکتا
از کی ایرانی ها دارای نام خانوادگی شدند ؟

سابقه برگ مشخصات فردی در کشور ما به دوره هخامنشی بر می گردد به مرور زمان نام ها و تاریخ تولد نوزادان در حاشیه قرآن های قدیمی می شد تا قبل از سقوط سلسله قاجار و لغو القاب و مناسب و اجباری شدن تخصیص نام خانوادگی، که مقرر می کرد هر شخص باید برای خود اسم مخصوص انتخاب کند ، افراد با القاب و عناوینی که با نام کوچک فرد همراه و در واقع جزء هویت وی بود شناخته می شدند .
این عناوین عبارتند بود از : اول عناوین تمیز دهنده اصل و نسب مانند : سید ، شریف و میر پیش نام کوچک سادات وعنوان میرزا پس از نام شاهزادگان بخصوص در دوره سلاطین صفوی و قاجاری که از خطاب های موروثی بود دوم عناوین عمومی و مراتب عمده اجتماعی در قرون اخیر مانند خان در دنباله نام کوچک ، اهل شمشیر و میرزا پیش از نام اهل قلم و شیخ، آخوندو ملا در ابتدای نام اهل علم و عناوین عمومی حاکی از احترام مثل آقا و خانم و سوم عناوین زایرین اماکن مقدسه مانند حاجی ، کربلایی ، مشهدی و غیره ...
در کنار القابی که متناسب با شآن و اعتبار افراد بود لقب هایی نیز و جود داشت که از مناصب و مشاغل منتزع می شد مثل آجودان باشی ،آصف الملک ،آصف الوزراء و ..... پیشینه اختصاصی نام خانوادگی به اشخاص در ایران به سال 1297 شمسی یعنی زمان تآ سیس سجل احوال مملکتی و ماده سوم قانون مصوب آن که مقرر می داشت هر رئیس خانواده باید برای خانواده خود نام مخصوص اختیار کند و نام خانوادگی آنها ثبت شود .
نخستین شناسنامه در تاریخ سوم سال 1297 برای خانمی به نام فاطمه و نام خانوادگی ایرانی صادر شد که سند آن در گنجینه ثبت احوال موجود است .
روند صدور شناسنامه و تخصیص نام خانوادگی ابتدا در تهران و در سال 1304 در شهرستانهای بزرگ شروع شد .
در ابتدا به شکل ورقه هویت سند زده شد که به مرور زمان اطلاعات آن کامل تر و شکل به صورت چند برگی در آمده است .

مراحل نگارش را بدرستي انجام دادي.از گردآوري اطلاعات ممنونم.موفق باشي