در ارتباط با مقوله تهاجم فرهنگی سخن بسیار است و از ابعاد مختلف قابل بررسی است . تهاجم فرهنگی می تواند از طریق رسانه ها ( رادیو - تلویزیون - سینما و ... ) باشد یا اینکه در قسمت های هنری مثل موسیقی - نقاشی - معماری ( تهاجم معماریهای مدرن اروپایی به بخش سنتی هر کشور به خصوص آسیای میانه و خاورمیانه) و یا حتی نوع پوشش ( مدهای امروزی که در کشورهای جهان سوم به تقلید از کشورهای توسعه یافته مشاهده می شود) و حتی فرهنگهای سیاسی و .... باشد .
مهم این است که وقتی کشوری مورد تهاجم قرار میگیرد که امروزه بیشتر فرهنگ کشورها نشانه رفته است ، دست اندرکاران این مقوله سعی میکنند دست روی نقطه حساس هرکشور بگذارند که همان فرهنگ است زمانی که بتوانند سنتها و آداب و رسوم عالیه که این کشورها داشته اند را از بین ببرند بخصوص با ارائه فرهنگ نادرست و تهی و مورد قبول خودشان بهترین و موثرترین راهها را برای نفوذ و تخریب و چپاول و تسلط به این کشورها به دست آورند و این امکان پذیر نمی باشد مگر با تخریب بافتهای سنتی و اصیل کشورهای مورد نظر.
اینکه چه کشوری مهاجم باشد و چه کشوری مورد هجوم واقع شده ، مهم نیست بلکه مهم در از بین رفتن اصالت و سنت و فرهنگ جامعه مقابل می باشد که همان خواسته اصلی کشورهای پیشرفته و مهاجم است .
شاید بتوان گفت که امروزه تسلط به دیگر کشورها بسیار راحت تر و ارزان تر از راههای گذشته است ( جنگ - حمله و تخریب کشورها) .