بودجه ريزي متداول ( سنتي )
دربودجه ريزي متداول هدفها و تاكيدات صرفاً به ابزار مالي و حسابداري دريافتهاو پرداختهاي بخش دولتي استوار است و توزيع اعتبارات منحصراً معطوف به «دستگاه -مواد هزينه» منتهي مي گرددو نقش مجلس و پارلمان در بررسي بودجه فقط متوجه حفظ و كنترل مخارج دولت در چهار چوب اعتبارات مصوب مي باشد كه هيچ هزينه اي از اعتبارات مصوب تجاوز ننموده باشد و هر هزينه اي در محل و موادخود به مصرف رسيده باشد
نقاط ضعف سيستم بودجه ريزي سنتي در دستگاههاي اجرائي
بودجه ريزي به صورت شفاف انجام نميگيرد و بر اساس اهداف داراي اولويت و ضروري دستگاه نمي باشد .
منابع دربسياري ازموارد،خارج ازاهداف اصلي دستگاه هزينه ميگردد و برروي فعاليتهاي اصلي تمركز ندارد.
نظارت مؤثر بين بودجه و نتايج عملكرد دستگاه انجام نمي شود.
برنامه ها و فصول هزينه به صورت كلي به دستگاههاي ديكته مي شود.
عدم توجه به فرآيندهاي دستگاه اجرائي .
بهره وري مورد نظر نمي باشد.
چانه زدن بر سر ازدياد اعتبارات است نه بر سر ازدياد عملكرد و فعاليت .
تخصيص بودجه بيشتر به سازمانهائي كه نفوذ و قدرت بيشتري دارند انجام مي شود كه منجر به عدم عدالت و عدم رعايت منطق در توزيع اعتبارات مي شود.
هيچگونه ملاك برآورد هزينه وجود ندارد الا پرداختهاي سالهاي قبل .
اختيار مدير در هزينه كردن اعتبارات محدود است .
بيشتر وقت مديران صرف چانه زني و اخذ اعتبارات مي شود.