نقش فرهنگ در بهبود رفتار كار و مدیریت فرهنگی
ـ روش‌هاي تغيير و پرورش فرهنگ سازماني
روش‌هاي مختلفي براي تغيير فرهنگ سازماني وجود دارد اين روش‌ها يا به دنبال ايجاد تغيير از درون هستند كه معمولا بر اساس آن‌ها روي افزايش آگاهي ،‌دانش و معرفت افراد تاكيد دراند ويا به دنبال ايجاد تغيير از بيرون هستند كه معمولا روي ايجاد و شرايط كاري جديد تاكيد مي‌ورزند. در اين قسمت به شرح مختصري از آن پرداخته مي‌شود:‌
الف: آموزش: تغيير وپرورش اعتقادات ،‌ارزش‌ها و الگوهاي رفتاري مطلوب از طريق برنامه‌هاي آموزش عمومي از مهمترين روش‌هاي تغيير مي‌باشد. به طور كلي آموزش يك روش اساسي ايجادتغيير در سازمان است.
ب:‌ تغيير افراد: اگر افراد سازمان تغيير كنند ،‌الگوي اعتقادات وارزش‌هاي حاكم بر سازمان نيز تغيير مي‌كند بويژه اگر تغيير در پست‌هاي كليدي باشد.
ج: نظام ارزشيابي عملكرد: معيارهاي ارزشيابي عملكرد و مديران و ساير كاركنان مي‌تواند به ترويج و پرورش فرهنگ سازماني كمك كند در واقع در نظام ارزشيابي عملكرد فرهنگ سازماني ، معيارهاي تدوين گردد كه به پرورش فرهنگ سازماني بينجامد.
د: تغيير ساختار و ساير نظامات سازماني: بسياري از سازمان‌ها در برنامه‌هاي تغيير خود به تغيير واصلاح ساختار ونظام‌هاي سازماني مي‌پردازند. تغيير ساختار مي‌تواند بر روي فرهنگ سازمان تاثير بگذارد.
ت: طراحي مشاغل: طراحي مشاغل به بررسي نحوه تنظيم و تركيب وظايف سازمان مي‌پردازد ،معمولا چهار روش براي طراحي مشاغل مطرح است: ويژه گري ،‌چرخش شغل، گسترش افقي غني سازي وتوسعه عمودي شغل .
پ: توسعه نظام مشاركتي: يكي از روش‌هاي پرورش فرهنگ سازماني ايجاد و توسعه نظام مشاركتي در سازمان است.
ارزيابي برنامه‌هاي تغيير و پرورش فرهنگ سازماني
در واقع رهبران سازمان بايد پيوسته به ارزيابي فرهنگ سازماني و برنامه‌هاي تغيير و پرورش فرهنگ سازماني بپردازند. بدين صورت كه تفاوت بين وضعيت موجود و وضعيت مطلوب فرهنگ سازماني قبل از اجراي برنامه‌ها و بعد از اجراي برنامه‌ها بررسي گردد.
حفظ و حمايت فرهنگ سازماني
براي وظايف مديريت منابع انساني مي‌تواند اثر چشم گيري روي حفظ فرهنگ سازماني داشته باشد. فرآيند گزينش واستخدام ، معيارهاي ارزيابي عملكرد كاركنان، برنامه‌هاي جبران خدمت، برنامه‌هاي آموزش و پرورش نيروي انساني . ترفيعات بايد متناسب با ارزش‌هاي اساسي فرهنگ سازماني صورت گيرد . سه اقدام اساسي كه به طور ويژه درحفظ و حمايت فرهنگ سازمان مهم هستند عبارتند از: فرايند گزينش، اقدامات مديريت عالي سازمان و روش‌هاي جامعه پذيري.
اقدامات مديريت عالي سازمان: مديران و رهبران سازمان نقوذ ونقش اساسي را در شكل دهي و تغيير فرهنگ سازماني دارند. رهبران سازماني از طريق آن چه آن‌ها بيان مي‌كنند ونحوه رفتار خود ،‌موجب حفظ وتقويت فرهنگ سازماني يا تضعيف عناصر اساسي فرهنگ سازماني مي‌گردند.
جامعه پذيري معمولا افرادي كه وارد سازمان مي‌شوند ،‌اطلاعات كامل در مورد فرهنگ سازماني ندارد.
نقش فرهنگ در بهبود رفتار كار
هنگامي كه فضاي فرهنگي مناسب جهت فعاليت‌هاي صنعتي وجود دارد، صنايع جهت توليد محصولات با كيفيت ترغيب مي‌شوند، لذا ايجاد و اعتلاي چنين محيطي بويژه در كشورهايي كه الگوي اجتماعي واقتصادي آن‌ها مقيد به سنت است ، ضروري است. از ديدگاه ملي نيز بدون ايجاد چنين فضايي،‌توسعه و درون زا كردن صنايع و تكنولوژي امكان پذير نمي باشد. برخي از عوامل اصلي كه در ارتباط با فضاي صنعتي مطرح است از اين قرار است:
ـ فرهنگ صنعتي كه مبتني بر روحيه علمي و در سطح بسيار وسيع باشد.
ـ درك درست از انتقال صنايع و صنايع مناسب
ـ وجود نيروي انساني خلاق و شايسته
ـ سرمايه كافي
ـ رابطه قوي بين مصرف كنندگان و توليد كنندگان
ـ ايجاد ظرافت‌هاي جديد
ـ فرهنگ صنعتي مناسب
* فرهنگ به مثابه روح است در كالبد سخت افزار، رشد و توسعه صنعتي وتكنولوژي قبل از هر چيز مستلزم فضاي مناسب است تا بتواند تحقق يابد .نقش فرهنگ در شكل دادن به احساس وانديشه و رفتار انسان بسيار اساسي است. در هر صورت فرهنگ، ريشه تمام رفتارهاي اجتماعي است پس براي تعيين يا بهبود رفتارهاي اجتماعي بايد فرهنگ جامعه را تغيير داد.
تعريف فرهنگ:
فرهنگ يعني عقايد ، عادات، مهارت‌ها ، هنرها و ... متعلق به انسان‌ها در زمان و مكان مشخص.
پرورش، اصلاح،‌علايق ، هيجانات ، سليقه و رفتار كه منجربه ايجاد انديشه‌هاي نو ،‌رفتار نو و كردار نو شود.
دانش‌،ادب، علم، تعليم و تربيت و ‌آثار علمي وادبي يك قوم يا ملت.
فرهنگ به عنوان علم عمران مكمل تاريخ
فرهنگ عبارت است از راه زندگي متعلق ه دسته اي از مردم .
فرهنگ عبارت است از الگوي انديشه و رفتار .
خاستگاه فرهنگ
پنج عامل به عنوان خاستگاه فرهنگ در ميان جامعه شناسان مطرح است: زبان و ادب، دين و آيين ،‌معيشت و اقتصاد، تاريخ و رويداد، جغرافيا و شرايط اقليمي .
ويژگي‌هاي فرهنگ
فرهنگ آموختني است.
فرهنگ خشنودي است.
فرهنگ وحدت و يگانگي مي‌آفريند.
فرهنگ امري اجتماعي است.
فرهنگ امري ذهني و تصوري است.
فرهنگ سازگاري مي‌آورد.
عوامل فرهنگي و بهبود روابط كاري
اگر برنامه فاقدتاكيد و هماهنگي با محورهاي فرهنگي جامعه باشد،نتيجه مثبت نخواهد داشت، اما چون نهادهاي فرهنگي معمولا ديرپا هستند، در برابر هرگونه تحول و تغييري مقاومت نشان مي‌دهند.

منبع:
ـ گروه جامعه سایت تبیان زنجان

سلام .رویت شد.