English
جمعه, 07 ارديبهشت 1403

 


امور فرهنگی و پژوهشی
امور پژوهشی
انجمن علمی دانشجویی
امور علمی،فرهنگی و اجتماعی دانشگاه
تربیت بدنی
تکواندو
آشنائی با شایع ترین آسیبهای ورزشی در تکواندو

موضوع: آشنائی با شایع ترین آسیبهای ورزشی در تکواندو

آشنائی با شایع ترین آسیبهای ورزشی در تکواندو 10 سال 10 ماه ago #13602



آشنائی با شایع ترین آسیبهای ورزشی در تکواندو



از مهمترین مشکلات در جریان ورزش که غیر قابل اجتناب می باشد، آسیب ها و صدمات ناشی از ورزش بر روی ورزشکاران است. بدون شک ورزشکاران و مربیان تمام رشته های ورزشی در پی یافتن راه حلی برای جلوگیری از بروز اینگونه عوامل خطر زا هستند .
آشنایی با شایع ترین آسیب های ورزش رزمی تکواندو
در رشته رزمی تکواندو که ورزشکاران باید با انگشتان پای خود به ضربه گیر حریف ضربه وارد کند و در عوض با گارد دستانش جلوی ضربه های حریف را بگیرد، بیش از هر عضو دیگر ساعد، مچ و انگشتان دست و همچنین زانو، ساق و انگشتان پا در معرض آسیب دیدگی قرار می گیرند.
البته احتمال کشیدگی و گرفتگی عضلات ران و کتف نیز وجود دارد، اما عمده مصدومیت هایی که برای ورزشکاران تکواندو کار ایجاد می شود مربوط به مفاصل و استخوان های دست و پا هستند.

کبودی شایع ترین آسیب تکواندو:
رییس کمیته پزشکی فدراسیون تکواندو در این خصوص می گوید: دلایل اصلی صدمات ورزشی عدم آمادگی بدن، گرم نکردن پیش از شروع فعالیت، استفاده از تکنیک های نادرست و نیز ماهیت رشته ورزشی است. در رشته ورزشی تکواندو استفاده کردن از تکنیک های صحیح می تواند به شکل قابل توجهی از ایجاد مصدومیت بکاهد، اما باید به خاطر داشته باشیم که با توجه به اینکه در این ورزش ورزشکار مدام در حال وارد کردن ضربه به حریف است، در صورتیکه یک بار مصدوم شود احتمال آسیب دیدگی های مجدد افزایش می یابد.
دکتر میر ابوطالب می گوید: طبق تحقیق 5 ساله سازمان تربیت بدنی آمریکا، شایع ترین آسیب ها در تکواندو، اکیموز یا کبودی است، به طوریکه 40 درصد از مصدومیت های این رشته را تشکیل می دهد. با مقایسه این رشته ورزشی و دیگر ورزش های رزمی در می یابیم که آسیب هایی مانند شکستگی و ترک خوردگی کمتر در ورزشکاران تکواندو کار دیده می شود. البته 70 درصد آسیب ها گریبان افرادی را می گیرد که تمرینات نا منظم داشته و با بدن گرم و آماده به مصاف حریف نرفته اند.

گرفتگی عضلات ران:
وی اضافه کرد علت اصلی گرفتگی عضلات قبل از شروع ورزش نا کافی بودن جریان خون در عضله است. در هنگام استراحت، قطر برای رساندن خون به عضلات بسیار مناسب است اما در زمان ورزش اما در زمان ورزش عضلات به مقدار بیشتری خون پر اکسیژن نیاز دارند.
اگر قطر شریان ها برای رساندن خون به حد کافی نباشد، عضله به علت کمبود اکسیژن، دچار گرفتگی می شود. به همین خاطر است که همیشه تاکید می شود قبل از تمرین یا مبارزه ابتدا بدن خود را به اندازه کافی گرم کرده و سپس با انجام حرکات کششی، عضلات را آماده کنید.

وی اظهار داشت: بعد از انجام مبارزه، اغلب در اثر از دست دادن آب بدن نیز گرفتگی عضلات ایجاد می شود. با فعالیت طولانی در هوای گرم مقدار زیادی مایعات به صورت عرق از بدن دفع می گردد، در این صورت حجم خون کاهش یافته، غلظت آن افزایش می یابد و در نتیجه خون کافی برای رساندن به عضلات وجود ندارد. با نوشیدن آب قبل از فعلیت و در صورت تعریق زیاد هر 15 دقیقه یک بار، می توان از بروز گرفتگی عضلات پیشگیری نمود.
دکتر میر ابوطالب ابراز کرد: اگر قبل از تمرین، بدن به اندازه کافی گرم و آماده نشده باشد، کشش و فشار بیش از حد روی عضلات (به خصوص عضلات بزرگ ران) موجب پارگی رشته های عضله و آسیب دیدگی آنها می شود. کشیدگی عضلات ران، به سادگی با احساس درد و سفتی در محل، قابل تشخیص است. هنگام اجرای ضربات پا مانند آپ چاگی و آپ دولیو چاگی احساس درد در ناحیه آسیب دیده بیشتر خواهد شد.
اریک.د زمپر و ویلی پیتر در تحقیق خود در سال 1994 با عنوان میزان آسیب های نخاعی در ورزشکاران تکواندوکار بیان کرده اند که در بین سال های 1988 تا 1990 در مسابقاتی که در امریکا انجام شده است از بین 802 آسیب ثبت شده تعداد 292 آسیب آن به گونه ای بوده است که ورزشکار دیگر نتوانسته به مسابقات آن روز ادامه دهد(46)..سوال تحقیق : ميزان شيوع صدمات وارده در مردان تكواندوكار نخبه كشور چگونه است؟هدف کلی: هدف كلي تحقیق تعيين میزان شیوع وقوع صدمات وارده در مردان تكواندو كار نخبه كشوراست. روش انجام تحقیق: اين تحقيق با عنوان بررسي ميزان شيوع آسيب ها در مردان تكواندوكار نخبه كشور بصورت زمینه يابي از نوع علي یا پس از وقوع انجام گرفته و به منظور گردآوري اطلاعات، از پرسشنامه بسته و يك سوال باز جهت اطمينان بيشتر در مورد صدمات رخ داده استفاده شده است.جامعه آماری:جامعه آماری تحقیق حاضر مردان تکواندوکار نخبه کشور در محدوده سنی 18 تا 39 سال است که در بالاترین سطح مسابقات کشور یعنی لیگ برتر کشور در سال 1386 مشغول به فعالیت می باشند نمونه و شیوه نمونه گیری: تعداد جامعه آماری 160 نفر بوده است که تعداد 70 نفر آنها شرایط مورد نظر تحقیق را داشته اند. ابزار اندازه گیری:ابزار اندازه گيري پرسشنامه ای که محقق ساخته است روش آماری که در این تحقیق استفاده شده است، آمار توصيفي مي باشد كه شامل: فراواني، درصد فراوانی، درصد فراوانی تجمعی، ميانگين، ‌نمودارها و جداول توصیفی مي باشد از بین 66 نفر تکواندو کار نمونه، در مجموع 547 مورد آسیب گزارش شده است که میانگین آسیب های وارده به تکواندو کاران 29/8 مورد بوده است.آسیب های عضلانی با فراوانی 194 مورد که معادل 47/35 درصد می باشد و با میانگین 94/2 برای هر نفر بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده است. پس از آن آسیب های استخوانی با فراوانی 153 مورد، معادل 97/27 درصد و با میانگین 32/2 برای هر تکواندوکار بیشترین فراوانی را دارا می باشند. آسیب های پوستی نیز با فراوانی 106، درصد فراوانی 38/19 درصد و میانگین 61/1 برای هر نفر در رتبه سوم قرار دارد. سرانجام آسیب های مفصلی با 94 مورد و 18/17 درصد فراوانی و با میانگین 42/1 آسیب برای هر نفر کمترین میزان آسیب را به خود اختصاص داده است.
یافته های تحقیق نشان می دهد که:نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده این است که رشته تکواندو از نظر میانگین آسیب های ورزشی به نسبت رشته های دیگر از میزان آسیب کمتری برخوردار است. و به جهت استفاده از وسایل محافظتی می توان این رشته را بعنوان یک رشته کم خطر برای جوانان توصیه کرد. باید توجه داشت که هر رشته ورزشی آسیب های مربوط به خود را دارد. ولی یکی از مزایای این رشته استفاده ورزش کاران از وسایل محافظتی مثل هوگو، کلاه، ساق بند، ساعد بند و ... در مسابقات و تمرینات می باشد. که این امر در کل باعث کاهش میزان صدمات می باشد. همچنین با توجه به تحقیق سعید عابدین زاده در سال 1373 رشته تکواندو در بیت 10 رشته متداول ورزشی مقام چهارم را از نظر کم آسیب ترین رشته ورزشی کسب نموده است.از کل آسیب های بوقوع پیوسته در تکواندوکاران آسیب های عضلانی با 47/35 درصد و میانگین 94/2 آسیب برای هر تکواندوکار، بیشترین سهم آسیب را به خود اختصاص داده است. با توجه به نتایج بدست آمده بهتر است که مربیان و ورزشکاران راه های جلوگیری و پیشگیری از این صدمات را بخوبی بیاموزند و از وسایل محافظتی کامل در تمرینات و مسابقات استفاده کنند تا حتی الامکان از وقوع این آسیب ها جلوگیری نمایند و در صورت بروز این آسیب ها نحوه برخورد با آن و کاهش درد و عوارض جانبی آن را بخوبی بیاموزند تا میزان عوارض سوء آسیب دیدگی کاهش یابد.در کل آسیب های وارده بر تکواندوکاران آسیب ضربدیدگی و کوفتگی اندام تحتانی با 27/42 درصد و میانگین 24/1 آسیب برای هر تکواندوکار بیشترین میزان صدمه را دارا می باشد. پس از آن آسیب استخوانی اندام فوقانی با 10/45 درصد و میانگین 05/1 آسیب برای هر تکواندوکار دومین آسیب شایع شناخته شده است. لذا یکی از کارهای موثر در جلوگیری از آسیب های این نواحی علاوه بر استفاده از وسایل محافظتی، تقویت عضلات ناحیه تحتانی بدن است تا با افزایش قدرت به کاهش آسیب های بدنی ورزشکاران کمک نماید.آسیب استخوانی با 97/27 درصد و میانگین 32/2 آسیب برای هر تکواندوکار بعنوان آسیب شایع شناخته شده است. آسیب استخوانی اندام فوقانی دارای 10/45 درصد از کل آسیب ها و میانگین 05/1 آسیب برای هر تکواندوکار می باشد. آسیب های استخوانی اندام تحتانی با 25/37 درصد از کل صدمه ها را به خود اختصاص داده است. میانگین آن برای هر تکواندوکار 86/0 صدمه بوده است. آسیب ها پوستی با37/19 درصد ار کل آسیب ها و میانگین 61/1 صدمه برای هر تکواندوکار در رده سوم میزان صدمات قرار دارد. آسیب پوستی اندام تحتانی با 96/33 درصد و میانگین 55/0 آسیب برای هر تکواندوکار بیشترین میزان آسیب پوستی را به خود اختصاص داده است. آسیب پوستی اندام فوقانی با 30/28% و میانگین 45/0 آسیب برای هر تکواندوکار دومین میزان آسیب های پوستی می باشد. جدول 14-4 : توزیع و درصد فراوانی توصیه می شود تا مربیان آگاهی کامل از علل وقوع آسیب ها را پیدا کنند و با توصیه به متربیان خود و آگاهی آنها نسبت به این عوامل در جهت کاهش بروز این آسیب ها اقدام نمایند. استفاده از وسایل ایمنی و محافظتی هنگام تمرینات و مسابقات در اولویت کارها قرار دهند تا از میزان شدت ضربات وارده به نقاط آسیب زای بدن کاسته شود. گرم کردن که از موارد بسیار مهم در تمرینات و مسابقات می باشد را به ورزشکاران یادآور شوند و شیوه صحیح گرم کردن و تطابق بدن با شرایط محیط گرم کردن (محیط سرد و گرم) را آموزش دهند. همچنین توصیه می شود سازندگان ادوات ورزشی و مهندسین طراح وسایل ورزشی میت هایی را طراحی نمایند که فشار کمتری به دست های فردی که میت را نگه داشته است وارد شود. لذا پیشنهاد می شود طراحی آدمک های ثابت با توجه به نکات مهندسی ورزش در اولویت تولید ادوات ورزشی برای رزمی کاران قرار گیرد تا نیازی به گرفتن میت توسط ورزشکاران نباشد. تقویت عضلات درگیر و افزایش انعطاف پذیری می تواند نقش بسیار مهمی در کاهش آسیب ها داشته باشد.
مدير دسترسي عمومي براي نوشتن را غيرفعال كرده.
امور فرهنگی و پژوهشی
امور پژوهشی
انجمن علمی دانشجویی
امور علمی،فرهنگی و اجتماعی دانشگاه
تربیت بدنی
تکواندو
آشنائی با شایع ترین آسیبهای ورزشی در تکواندو