زمان و انسان

آدمی در معادله پیچیده ای گرفتار است.از یک طرف خداوند استعدادها و تواناییهای بالقوه و بیکرانی را در او به امانت گذاشته و از سوی دیگر مهلت محدود و نا مشخص به نام عمر .در تنگنای چنین معادله ای به او وعده پاداش و مجازات داده شده است.

افرادی که برای انجام امور فکر می کنند از افرادی که اصلا این کار را نمی کنند جلوتر هستند.

توصیه می کنند برای انجام کارها، از قبل برای آنها برنامه تهیه نمایید برای کارهای فردا از امروز برنامه داشته باشید زیرا دیگر فردا مستقیما به سراغ انجام کار می روید ولی اگر اینطور نباشد فردا ابتدا در مورد کار باید فکر کنید وبعد برای انجام آن فکر کنید و سپس برای انجام ان اقدام نمایید.

تحول زمان در گذر تاریخ

به طور کلی بشر زمان خود را در دورانهای مختلف با شیوه های متفاوت به پنج فعالیت مهم زیر تقسیم کرده است.

1-برای حفظ بقا(انسانهای اولیه تنها ونگران)

2- برای بهبود شیوه تامین نیازهای اولیه(قبیله در تکوین)

3-برای آموزش تخصصی و حرفه ای(جامعه یک جانشین)

4-برای سیر در طبیعت و درون خویش(جامعه صنعتی)

5-برای درک و فهم طبیعت و زندگی.(جامعه هم گرا و انسانی)

مرکز آمار: سرانه کار مفید در ایران از پاکستان و افغانستان کمتر است
آفتاب: سرانه مفید کار در ایران سالانه 800 ساعت است، در حالی که این میزان در ژاپن 2420 ساعت و در کره‌جنوبی 1900 ساعت است.

به گزارش ایرنا، براساس چکیده نتایج طرح آمارگیری نیروی کار در سال 90 که از سوی مرکز آمار ایران انتشار یافته است، این میزان در چین 1420 ساعت، آمریکا 1360 ساعت، ترکیه 1330 ساعت، پاکستان یکهزار و 100 ساعت، افغانستان 950 ساعت، آلمان 1700 ساعت، کویت 600 ساعت و عربستان 720 ساعت است.براساس این گزارش متوسط کار روزانه در بخش دولتی در ایران 4/1 ساعت و در بخش خصوصی 6/2 ساعت است.

در همین زمینه، یک عضو شورای پژوهشی پژوهشکده اقتصاد گفت: این در حالی است که 2/40 درصد نیروی کار کشور، 49 ساعت و بیشتر از ساعات معمول کار می‌کنند که به تفکیک جنسیت این نرخ برای مردان 6/44 درصد و برای زنان 4/15 درصد است. «کامران صداقت» افزود: بالا بودن ساعات کار در ایران در حالی است که کار مفید در کشور نسبت به سایر کشورها (براساس آمارهای بالا) اندک است.

وی تصریح کرد: پیش‌بینی می‌شود کره‌جنوبی تا سال 2020 رتبه نخست ساعات کار را در جهان به خود تخصیص دهد. این کشور به دلیل ترکیب جنسیتی مناسب و همچنین شتابی که در توسعه در پیش گرفته است می‌تواند به این مقام دست یابد.

بی‌تردید بالا بودن ساعت کار در صورتی که بهره‌وری پایین در بر داشته باشد چیزی به جز استهلاک جسم و جان نیست و این در حالی است که نه تنها افزایش ساعات کار، تاثیری در بهبود اقتصاد ندارد بلکه تبعات دیگری به دلیل دوری افراد از خانه و فراغت ایجاد می‌کند.

همچنین سهم شاغلان 15 ساله و بیشتر با ساعت کار معمول 49 ساعت و بیشتر در مناطق شهری 8/41 درصد و در مناطق روستایی کشور 3/36 درصد است. هم‌اکنون میزان بهره‌وری در ایران بسیار اندک است. بی‌تردید افزایش نرخ بهره‌وری با افزایش ساعات کار حاصل نمی‌شود زیرا با توجه به اینکه 40 درصد شاغلان کشور 49 ساعت و بیشتر کار می‌کنند می‌توانستیم نرخ بهره‌وری را به میزان مطلوبی افزایش دهیم.