بنياد مقدس خانواده بر عشق و محبت و روابط عاطفي و صميمانه، پي ريزي شده است و بهترين راه تحکيم اساس خانواده و صيانت آن، رعايت اخلاق انساني از سوي زن و شوهر است و خانواده ي نمونه و شايسته در اسلام، خانواده اي است که دستورهاي دين و عقل را در همه ي زمينه ها، از جمله مسائل اخلاقي، اجرا کند. رسول گرامي صلي الله عليه و آله مي فرمايد:
«خيرکم خيرکم لاهله و انا خيرکم لاهلي»(1)
بهترين شما، بهترين تان نسبت به خانواده ي خويش است و من نسبت به خانواده ام بهترينم.
بيان همه ي خصوصيات و وظايف اخلاقي زن و شوهر، نسبت به يکديگر، نسبت به فرزندان و نسبت به افراد خارج از خانواده، کتاب مستقلي مي طلبد، آنچه در اين جا به آن مي پردازيم، بخشي از امور اخلاقي مربوط به همسران نسبت به يکديگر است.
پيمان هاي زناشويي براساس علاقه و محبت قلبي منعقد مي گردد و زن و شوهر با اين اميد کنار سفره ي عقد مي نشينند که هيچ گاه از يکديگر جدا نشوند. چنين آرزويي، دست يافتني است به شرط آن که موجبات آن فراهم گردد و يکي ازآن ها حفظ حرمت زوجين از سوي يکديگر است؛ رعايت ادب و احترام، نسبت به ديگران، علاوه ارزش ذاتي، ادب و احترام آنان را نيز برمي انگيزد، چنان که عکس آن نيز صادق است و هر کس نسبت به ديگران، بي ادبي کند. قهرا نسبت به او بي ادبي خواهد شد.
منبع: فقه خانواده