تعريف شعر : گره خوردگي عاطفه و تخيل است كه در زباني آهنگين شكل گرفته باشد .
قافيه : در اصطلح كلماتي با يك يا چند حرف مشترك است كه در آخر ابيات يا مصرع ها تكرار مي شود مشروط بر انكه تكراري نباشد .
قصيده: شعري است بر يك و زن و قافيه با مطلع هم قافيه كه در آن مصراع اول و مصراعهاي زوج هم قافيه هستند و درباره موضوعهايي چون ستايش يا نكوهش ، تهنيت يا تعزيت ، شكر يا شكايت ، فخر يا حماسه ئ، پند و حكمت و يا مساءل اجتماعي و اخلاقي و عرفاني و حداقل پانزده شانزده بيت و به طور متوسط از بيست تا هفتاد هشتاد بيت مي باشد .
كه عمدتاًاز سه قسمت تشكيل مي شود :
1 - تغزل ، تشبيب يا نسيب : مقدمه قصيده با مضاميني چون عشق و جواني
2 – تخلص : رابط ميان تغزل و تنه اصلي قصيده كه آن ابياتي است كه شاعر به كمك آن از مقدمه رها شده و به موضوع اصلي مي پردازد
3 – تنه اصلي : مقصود اصلي شاعر است با محتوايي چون مدح ، رثا ، پند و اندرز ، عرفان و حكمت و ...
4 – شريطه : در پايان قصيده شاعر براي سلامتي و بقا عمر ممدوح دعا مي كند كه به آنم شريطه گفته مي شود .