وقتي به هر دليلي ، فرد از انجام كار خوشش نيايد و به دنبال فرصتي بگردد تا از انجام كار شانه خالي كند و به اصطلاح از زير كار در رود ، داراي نگرش منفي نسبت به كار است ، كه البته اين نگرش مي تواند مبناي فلسفي داشته باشد. مثلا اين اعتقاد كه «عمر گرانبهاست ، چرا آن را با كاركردن هدر بدهيم ؟» بيانگر نگرش منفي به كسب و كار است . در اين اعتقاد ، اساس لذت بردن از زندگي ، خوش بودن ، دم را غنيمت شمردن ، به عيش و نوش پرداختن ، مصرف و تظاهر به مصرف كردن بدون انجام كار است. اين نوع شمردن ، به عيش و نوش پرداختن ، مصرف و نظاهر به مصرف كردن بدون انجام كار است . اين نوع ديدگاه نسبت به كسب و كار مي تواند مباني فلسفي نداشته باشد و تنها به اين دليل پديد آيد كه فرد شرايط كار را ناعادلانه ارزيابي كند.